Nikodem Kazimierz Woronicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikodem Kazimierz Woronicz
Herb
Pawęża
Rodzina

Woroniczowie herbu Pawęża

Data śmierci

1761

Ojciec

Jan Samuel Woronicz

Matka

Zuzanna z Dunin Karwickich

Żona

Joanna Potocka
Jadwiga Jabłonowska

Odznaczenia
Order Orła Białego

Nikodem Kazimierz Woronicz na Szumsku herbu Pawęża (zm. 1761) – kasztelan kijowski w latach 1748–1760, podkomorzy kijowski w 1748 roku, chorąży kijowski w latach 1744–1748, chorąży owrucki w latach 1733–1744, sędzia grodowy kijowski w 1723 roku, podczaszy owrucki w latach 1718–1724, podwojewodzi kijowski, rotmistrz i pułkownik wojsk koronnych, starosta ostrski[1].

Syn Jana Samuela, stolnika kijowskiego i Zuzanny z Dunin Karwickich. Żonaty z Joanną z Potockich oraz z Jadwigą z Jabłonowskich[2].

Poseł na sejm z limity 1719/1720 roku z województwa kijowskiego[3]. Poseł sejmiku kijowskiego na sejm konwokacyjny 1733 roku[4]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[5]. Był elektorem Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[6]. Jako deputat z województwa kijowskiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[7]. Był marszałkiem województwa kijowskiego w konfederacji dzikowskiej 1734 roku. Poseł województwa podolskiego na sejm 1746 roku[8].

Ufundował w 1751 kościół parafialny katolicki Św Kazimierza w Trojanowie, w 1752 cerkiew Św Eliasza w Trojanowie, wyposażył cerkiew w 1755 w Czernelówce.

Rozbił w 1736 Kozaków pod Nowoserbią.

W 1750 roku odznaczony został Orderem Orła Białego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, s. L.
  2. Тариф подимного податку Київського воєводства 1754 року, Біла Церква 2015, s. 31-32. (ukr.)
  3. Urszula Kosińska, Sejm 1719–1720 a sprawa ratyfikacji traktatu wiedeńskiego, Warszawa 2003, s. 270.
  4. Kuryer Polski. 1733, nr 173, s. 353.
  5. Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona [...] 27 (słow. [...] kwietnia [...] 1733, s. 41.
  6. Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 258.
  7. Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 51.
  8. Dyaryusze sejmowe z wieku XVIII.T.II. Dyaryusz sejmu z r.1746. Diaria comitiorum Poloniae saeculi XVIII wydał Władysław Konopczyński, Warszawa 1912, s. 238.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]