Nikołaj Protasow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Protasow

Data urodzenia	27 grudnia 1798
Data i miejsce śmierci	16 stycznia 1855 Petersburg
oberprokurator Świątobliwego Synodu Rządzącego
Okres	od 24 lutego 1836 do 16 stycznia 1855
Poprzednik	Stiepan Nieczajew
Następca	Aleksander Karasiewski
Multimedia w Wikimedia Commons

Nikołaj Aleksandrowicz Protasow ros. Николай Александрович Протасов (ur. 27 grudnia 1798, zm. 16 stycznia 1855 w Sankt Petersburgu) – rosyjski generał kawalerii, oberprokurator Świątobliwego Synodu Rządzącego w latach 1836-1855.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny szlacheckiej, był synem senatora Aleksandra Jakowlewicza Protasowa. W 1813 rozpoczął służbę jako kornet w lejbgwardyjskim pułku huzarów. W 1828 brał udział w wojnie rosyjsko-tureckiej, a w 1831 w tłumieniu powstania listopadowego.

Od 1834 w randze pułkownika pracował w głównym urzędzie d.s. uczelni wyższych, a następnie w głównym urzędzie d.s. cenzury. W 1835 zatrudniony w rosyjskim ministerstwie oświaty (sprawował nadzór nad Głównym Instytutem Pedagogicznym).

24 lutego 1836 został wyznaczony p.o. oberprokuratora Świątobliwego Synodu Rządzącego, zaś 25 czerwca 1836 zaczął pełnić tę funkcję na stałe. Funkcję tę pełnił przez 19 lat, do swojej śmierci. Był autorem reformy szkół cerkiewnych i seminariów. Do programów szkół wprowadził nauki przyrodnicze, medycynę i wiedzę o rolnictwie.

W 1839 rozpoczęła się reforma strukturalna Świątobliwego Synodu Rządzącego, wzorowana na służbach cywilnych. Wśród nowo powstałych organów Synodu była także Komisja szkół cerkiewnych. Jednocześnie zwiększył się zakres władzy i kontroli oberprokuratora nad Synodem.

W 1853 otrzymał awans na generała kawalerii. Zmarł w 1855 w Sankt Petersburgu i został pochowany w starym soborze Monasteru Dońskiego.

Był żonaty z Natalią Golicyną, córką generała-gubernatora Moskwy D. Golicyna.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Д. Н. Шилов. Государственные деятели Российской империи, Sankt Petersburg 2002, .s.610
• Biogram Nikołaja Protasowa