Nikołaj Krugłow (ur. 1950) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Krugłow
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1950
Krasnyj Mys

Klub

SKA Niżny Nowgorod

Wzrost

171 cm

Debiut w PŚ

13.01 1978, Ruhpolding
(10. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

13.01 1978, Ruhpolding
(10. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

22.02 1978, Anterselva (3. miejsce - b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Innsbruck 1976 b.indywidualny
złoto Innsbruck 1976 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Mińsk 1974 sztafeta
złoto Anterselva 1975 sprint
złoto Vingrom 1977 sztafeta
srebro Anterselva 1975 b.indywidualny
srebro Anterselva 1975 sztafeta
srebro Vingrom 1977 sprint
brąz Anterselva 1976 sprint
brąz Ruhpolding 1979 sztafeta

Nikołaj Konstantinowicz Krugłow (ros. Николай Константинович Круглов, ur. 31 stycznia 1950 we wsi Krasnyj Mys, obwód tambowski) – radziecki biathlonista, dwukrotny mistrz olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1973 roku, kiedy zdobył złoty medal w sztafecie podczas mistrzostw ZSRR. Rok później wystartował na mistrzostwach świata w Mińsku, zajmując 17. miejsce w biegu indywidualnym i szóste w sprincie. Ponadto wspólnie z Aleksandrem Uszakowem, Aleksandrem Tichonowem i Jurijem Kołmakowem zwyciężył w sztafecie. Podczas mistrzostw świata w Anterselvie w 1975 roku zdobył już medale we wszystkich konkurencjach. Najpierw był drugi w biegu indywidualnym, rozdzielając na podium dwóch reprezentantów Finlandii: Heikkiego Ikolę i Esko Sairę. Dzień później był najlepszy w sprincie, zostając pierwszym radzieckim mistrzem świata w tej konkurencji. Wyprzedził tam swego rodaka, Aleksandra Jelizarowa i Klausa Sieberta z NRD. Ponadto sztafeta ZSRR w składzie: Uszakow, Jelizarow, Tichonow i Krugłow zajęła drugie miejsce.

W 1976 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku. W biegu indywidualnym dwukrotnie nie trafił na strzelnicy, mimo to zwyciężył z przewagą ponad 1:30 minuty nad Heikkim Ikolą i Aleksandrem Jelizarowem. Następnie wspólnie z Jelizarowem, Tichonowem i Iwanem Biakowem wygrał także w sztafecie. Były to jego jedyne starty olimpijskie. Z uwagi na nieobecność sprintu w programie olimpijskim rozegrano w 1976 roku również mistrzostwa świata w Anterselvie. Zawodnicy rywalizowali tam wyłącznie w sprincie, który Krugłow ukończył na trzeciej pozycji, za Tichonowem i Jelizarowem.

Podczas mistrzostw świata w Vingrom w 1977 roku wywalczył swój ostatni indywidualny medal. Był tam drugi w sprincie, rozdzielając Tichonowa i Uszakowa. Ponadto wraz z kolegami z reprezentacji zdobył kolejny złoty medal w sztafecie. Z rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Hochfilzen wrócił bez medalu, plasując się między innymi na czwartym miejscu w sztafecie i piątym w biegu indywidualnym. Brał też udział w mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1979 roku, gdzie indywidualnie zajmował miejsca poza czołową dziesiątką, jednak w sztafecie razem z Aleksandrem Tichonowem, Władimirem Alikinem i Władimirem Barnaszowem zajął trzecie miejsce.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 13 stycznia 1978 roku w Ruhpolding, zajmując dziesiąte miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 22 lutego 1978 roku w Anterselvie, kończąc rywalizację w tej konkurencji na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go jedynie Frank Ullrich z NRD i Aleksandr Uszakow. W kolejnych startach jeszcze dwa razy plasował się w czołowej trójce: 25 marca 1978 roku w Murmańsku wygrał bieg indywidualny, a dwa dni później w tej samej miejscowości był drugi w sprincie. W klasyfikacji generalnej sezonu 1977/1978 był piąty.

W 1975 roku został odznaczony odznaką Zasłużonego Mistrza Sportu, a rok później orderem „Znak Honoru”[1]. Po zakończeniu kariery pracował jako trener.

Jego syn, Nikołaj Nikołajewicz Krugłow, także został biathlonistą[2].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1976 Innsbruck 1. nd. nd. nd. 1. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1974 Mińsk 17. 6. nd. nd. 1. nd.
1975 Anterselva 2. 1. nd. nd. 2. nd.
1976 Anterselva nd. 3. nd. nd. nd. nd.
1977 Vingrom 6. 2. nd. nd. 1. nd.
1978 Hochfilzen 5. 22. nd. nd. 4. nd.
1979 Ruhpolding 17. 14. nd. nd. 3. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1977/1978 5.
1978/1979 ?

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 22 stycznia 1978 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 20 km 3. ? ? ? Frank Ullrich
2. 25 marca 1978 Murmańsk Bieg indywidualny na 20 km 1. ? ?
3. 27 marca 1978 Murmańsk Sprint na 10 km 2. ? ? ? Frank Ullrich

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]