Nikołaj Arczakow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Arczakow
Николай Арчаков
podpułkownik lotnictwa podpułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1913
Tielatniki, obwód riazański

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1961
Leningrad

Przebieg służby
Lata służby

1941–1955

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa III klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy

Nikołaj Iwanowicz Arczakow (ros. Николай Иванович Арчаков, ur. 14 sierpnia?/27 sierpnia 1913 we wsi Tielatniki w obwodzie riazańskim, zm. 7 listopada 1961 w Leningradzie) – radziecki lotnik wojskowy, podpułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Do 1933 skończył 7 klas, w 1934 ukończył aeroklub, pracował w fabryce i w sieci handlowej w Nowomoskowsku. Od 1941 służył w Armii Czerwonej, od 1943 należał do WKP(b), od sierpnia 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami. Walczył na Froncie Zachodnim, Leningradzkim i 3 Białoruskim, w 1943 ukończył przyśpieszony kurs w szkole wojskowo-politycznej. Podczas obrony Leningradu wykonał samolotem Ił-2 74 loty bojowe, atakując siłę żywą i technikę wroga. Później brał udział w walkach w krajach bałtyckich i Prusach Wschodnich, na 3 Froncie Białoruskim wykonał 88 lotów bojowych. 15 kwietnia 1945 jako dowódca eskadry 999 pułku lotnictwa szturmowego 277 Dywizji Lotnictwa Szturmowego 1 Armii Powietrznej wziął udział w walkach o Królewiec. Do końca kwietnia 1945 wykonał 162 loty bojowe, w tym ponad sto szturmowych. Miał wylatane 169 godzin i 45 minut. Zniszczył wiele broni i sprzętu wroga. Po wojnie nadal służył w lotnictwie, w 1950 ukończył wyższe kursy taktyczne, w 1955 zwolniono go do rezerwy w stopniu podpułkownika.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]