Nikanor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikanorimię męskie pochodzenia greckiego, zaczerpnięte z Biblii, z Księgi Machabejskiej. Nikanor był również jednym z pierwszych siedmiu diakonów. Imię jest formą oboczną imienia Nikander[1], pochodzi od greckiego słowa nikao = „zwyciężam”, czyli oznacza zwycięzca[2]

Nikanor imieniny obchodzi 10 stycznia i 5 czerwca.

Znane osoby noszące to imię[edytuj | edytuj kod]

Biskupi

Postacie fikcyjne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, s. 385/386. ISBN 83-7097-671-9.
  2. Konkordanjca Stronga : Nikanor