Niewolnica zmysłów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niewolnica zmysłów – polski film niemy z 1914 roku. Film był początkiem wielkiej kariery aktorki Poli Negri.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Główna bohaterka ma na imię Pola i jest piękną, lecz uboga dziewczyną, córką ślusarza. Niespodziewania odnosi sukces na scenie jako tancerka. Po sukcesie zrywa ze swoim dotychczasowym narzeczonym i zostaje kochanką bogatego wielbiciela jej talentu i urody. Jednak narzeczony nie chce się pogodzić z jej odejściem.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

• Pola Negri – Pola, córka ślusarza
• Wojciech Brydziński – Jan
• Witold Kuncewicz – Mąż
• Juliusz Adler – Partner Poli w tańcu apaszowskim
• Władysław Szczawiński – Bogacz

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Niewolnica zmysłów w bazie Filmweb
• Niewolnica zmysłów w bazie filmpolski.pl
• Niewolnica zmysłów w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”