Niemir – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niemir, Niemirz, Niemierz – staropolskie imię męskie, złożone z dwóch członów: nie- (negacja) i -mir („pokój, spokój, dobro”). Być może oznaczało „tego, kto nie zna pokoju” albo powstało przez negację imion z członem Mir- (takich, jak Mirogniew albo Mirogod). Pisownia z kończowym -rz prawdopodobnie jest zapisem imienia zdrobniałego, uformowanego przy użyciu przyrostka -jь, pod wpływem którego wygłosowe -r przeszło w -rz^[1]. W dawnych źródłach mazowieckich jako zamiennik tego imienia w formie Niemierza często pojawia się imię Erazm^[2].

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Niemir

Niemir imieniny obchodzi 14 lutego.

Zobacz też:

• Nimereuca
• Niemierzyn
• Niemierze
• Niemirowice
• Niemirki
• Niemirów — 4 miejscowości w Polsce i 2 na Ukrainie
• Niemirówka — 1 miejscowość w Polsce, 1 w Mołdawii i 3 na Ukrainie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]