Niedziczanka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niedziczanka
Ilustracja
Ujście Niedziczanki do Zbiornika Sromowskiego
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska
 Słowacja

Rzeka
Długość ok. 20 km
Źródło
Współrzędne

49°23′59″N 20°17′18″E/49,399722 20,288333

Ujście
Recypient Dunajec
Współrzędne

49°24′47″N 20°19′16″E/49,413056 20,321111

Położenie na mapie gminy Łapsze Niżne
Mapa konturowa gminy Łapsze Niżne, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Niedziczanka – rzeka, prawy dopływ Dunajca. Powstaje w górnej części Niedzicy z połączenia Łapszanki z Kacwinianką, którą uważa się za górną część Niedziczanki[1]. Źródła Kacwinianki znajdują się w słowackiej Magurze Spiskiej, skąd spływa w północno-wschodnim kierunku przez miejscowości Osturnia i Wielka Frankowa, poniżej której przekracza granicę polsko-słowacką. Płynie następnie w północnym kierunku przez Kacwin, a po połączeniu się z Łapszanką w północno-wschodnim. W Niedzicy uchodzi do zbiornika Sromowce (487 m n.p.m.). Głównymi prawymi dopływami są: Hanusowski Potoczek, Księży Potok i Szubieniczny Potok, a lewymi Łapszanka i Dopustny Potok[2][3].

W 2016 r. w dolinie Niedziczanki w Łapszach Niżnych znaleziono pędzliczka brodawkowatego (Syntrichia papillosa) – gatunek rzadkiego mchu podlegającego ochronie[4].

Niedziczanka w Niedzicy

.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 101, 185, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Dookoła Tatr. Mapa 1:100 000. Sygnatura, 2003. ISBN 978-83-87873-44-8.
  3. Tatry i Podtatrze. Mapa turystyczna 1:50 000. Warszawa: Compass, 2005.
  4. Grzegorz Vončina, Adam Stebel, Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89.