Niderlandy Hiszpańskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niderlandy Hiszpańskie
Spaanse Nederlanden
1556–1581
Flaga
Flaga
Język urzędowy

niderlandzki

Stolica

Bruksela

Ustrój polityczny

królestwo

Głowa państwa

król
Filip II Hiszpański

Waluta

gulden

proklamowanie

1556

Detronizacja Filipa II

1581

Religia dominująca

de facto kalwinizm

Niderlandy Hiszpańskie (Południowe Niderlandy nid. Zuidelijke Nederlanden, hisz. Países Bajos del Sur, fr. Pays-Bas méridionaux) – potoczna nazwa holenderskich i belgijskich posiadłości Hiszpanii w latach 1556-1581; od abdykacji cesarza Karola V Habsburga do momentu rewolty w Holandii, gdzie powstała wówczas niepodległa holenderska Republika Zjednoczonych Prowincji. Pozostałe przy Hiszpanii i zamieszkane przez katolików tereny belgijskie zwano odtąd Niderlandami Południowymi.

Kraina ta składała się z większości terenów współczesnej Belgii, Holandii, Luksemburgu oraz Nord-Pas-de-Calais - regionu w północnej Francji.

Mapa posiadłości Habsburgów w połowie XVI wieku wraz z Niderlandami

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]