Nicole Stott – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełne imię i nazwisko | Nicole Marie Passonno Stott |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 19 listopada 1962 |
Narodowość | |
Funkcja | specjalistka misji, inżynier pokładowy |
Łączny czas misji kosmicznych | 103 dni 5 godzin 48 minut i 37 sekund |
Misje |
Nicole Marie Passonno Stott (ur. 19 listopada 1962 w Albany) – amerykańska inżynier, członek korpusu astronautów NASA.
Wykształcenie oraz praca zawodowa[edytuj | edytuj kod]
- 1980 – ukończyła Clearwater High School w Clearwater, stan Floryda.
- 1982 – została absolwentką Embry-Riddle Aeronautical University w Daytona Beach (Floryda), gdzie uzyskała licencjat z inżynierii lotniczej i kosmicznej.
- 1987 – w West Palm Beach (Floryda) rozpoczęła pracę jako inżynier w firmie Pratt & Whitney produkującej silniki lotnicze.
- 1992 – na University of Central Florida otrzymała tytuł magistra (zarządzanie projektami).
Posiada licencję pilota niezawodowego.
Kariera astronauty i praca w NASA[edytuj | edytuj kod]
- 1988 – rozpoczęła pracę w NASA w Centrum Kosmicznym im. Johna F. Kennedy’ego (Kennedy Space Center) jako inżynier w Orbiter Processing Facility (hangary, w których promy kosmiczne były przygotowywane do kolejnych startów).
- 1997 – po raz pierwszy podjęła próbę zakwalifikowania się do korpusu astronautów NASA podczas 17 naboru. Znalazła się w ponad 100-osobowej grupie finalistów, ale ostatecznie jej kandydatura została odrzucona.
- 1998 – rozpoczęła pracę w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona (Johnson Space Center) w Wydziale Operacji Lotniczych (Aircraft Operations Division). Pracowała jako inżynier samolotu treningowego STA (Shuttle Training Aircraft), zmodyfikowanego samolotu Grumman Gulfstream II, będącego latającym symulatorem wahadłowca.
- 2000 – 26 lipca przyjęto ją do 18 grupy amerykańskich astronautów. W sierpniu w Johnson Space Center rozpoczęła przeszkolenie specjalistyczne. Podczas kursu poznała budowę Międzynarodowej Stacji Kosmicznej oraz promu kosmicznego.
- 2002 – zakończyła szkolenie i została skierowana do Biura Astronautów NASA do Station Operations Branch (wydział zajmujący się eksploatacją stacji kosmicznej).
- 2004–2005 – podczas lotu Ekspedycji 10 na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej Stott była w zespole astronautów wspierających oraz pełniła funkcję operatora łączności (CapCom).
- 2006 – od 26 do 28 stycznia uczestniczyła w teście na umiejętność przeżycia w przypadku awaryjnego lądowania na obszarach niezamieszkanych. W eksperymencie wzięli także udział Maksim Surajew z Rosji oraz astronauta NASA Timothy Kopra. Miał on miejsce w jednym z podmoskiewskich lasów. W kwietniu wzięła udział w podwodnej misji NEEMO 9 (NASA Extreme Environment Mission Operations) realizowanej przez NASA i Amerykańską Narodową Służbę Oceaniczną i Meteorologiczną (National Oceanic i Atmospheric Administration – NOAA) na pokładzie podwodnego laboratorium Aquarius. Przez 18 dni pracowała m.in. razem z astronautami: Ronaldem Garanem (NASA) i Dafyddem Williamsem (Kanada).
- 2007 – w lutym wyznaczono ją do załogi rezerwowej 17 ekspedycji na Międzynarodową Stację Kosmiczną[1].
- 2008 – w lutym oficjalnie potwierdzono włączenie jej do składu załogi STS-128[2].
- 2009 – 29 sierpnia na pokładzie promu kosmicznego Discovery wyruszyła w kierunku Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Pozostała na ISS w składzie 20 ekspedycji oraz 21 ekspedycji. Na Ziemię powróciła w listopadzie razem z załogą wyprawy STS-129.
- Stott została przydzielona do misji STS-133 na MSK – ostatniego planowanego lotu promu kosmicznego Discovery[3].
- Po swoim ostatnim locie przez rok była przedstawicielką Biura Astronautycznego przy programie komercyjnych lotów załogowych NASA w Kennedy Space Center, po czym wróciła do pracy w Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona.
Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Medal za Lot Kosmiczny (NASA Space Flight Medal)
- NASA Distinguished Service Medal
- NASA Exceptional Achievement Medal
- NASA Certificates of Commendation
- NASA Performance Awards
- NASA On-the-Spot Award
- KSC Public Affairs Certificate of Appreciation for Service
- Lockheed Certificate of Appreciation
- Medal „Za zasługi w podboju kosmosu” (2011, Rosja)[4]
Wykaz lotów[edytuj | edytuj kod]
Loty kosmiczne, w których uczestniczyła Nicole M. Stott | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Lp. | Data startu | Statek kosmiczny | Data lądowania | Statek kosmiczny | Funkcja | Czas trwania |
1 | Discovery F-37 | Atlantis F-31 | inżynier lotu ISS, | |||
2 | Discovery F-39 | Discovery F-39 | ||||
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Komunikat NASA z 12.02.2007 o planowanych składach załóg ISS.
- ↑ Komunikat NASA o składzie załogi STS 128.
- ↑ Denise Chow: Space station astronauts bid farewell to shuttle Discovery. Msnbc.com, 6 marca 2011. [dostęp 2017-03-09]. (ang.).
- ↑ Указ Президента Российской Федерации № 437 «О награждении медалью „За заслуги в освоении космоса” иностранных граждан». kremlin.ru, 12 kwietnia 2011. [dostęp 2011-07-09]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biografia na stronie NASA (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Biogram na stronie Spacefacts (ang.).