French
DeutschNicolas Philibert – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 10 stycznia 1951 |
|---|---|
| Zawód | reżyser, scenarzysta, operator filmowy |
| Lata aktywności | od 1970 |
| Strona internetowa | |
Nicolas Philibert (ur. 10 stycznia 1951 w Nancy) – francuski reżyser, scenarzysta i operator filmowy. Jeden z najwybitniejszych dokumentalistów we współczesnym kinie europejskim[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Absolwent filozofii na Uniwersytecie w Grenoble. Pasję do kina przejął od ojca, który wykładał historię filmu. Pracę w branży rozpoczął jako stażysta i asystent reżysera w latach 70.
Od początku lat 90. tworzył cieszące się uznaniem autorskie pełnometrażowe filmy dokumentalne, takie jak m.in. Miasto Luwr (1990), W krainie głuchych (1992), Każda mała rzecz (1997), Powrót do Normandii (2007), Nénette (2010), Kocham radio (2013) czy W każdej chwili (2018).
Największy sukces - zarówno artystyczny, jak i frekwencyjny - osiągnął dzięki filmowi Być i mieć (2002), prezentowanemu w ramach pokazów pozakonkursowych na 55. MFF w Cannes. Dokument ten ukazywał czule codzienne życie w malutkiej jednosalowej szkole na francuskiej prowincji. Obraz zdobył liczne nagrody, w tym m.in. Europejską Nagrodę Filmową dla najlepszego filmu dokumentalnego, Cezara za najlepszy montaż oraz Nagrodę im. Louisa Delluca[2].
Najnowszy film Philiberta, Adamant (2023), ukazujący życie pacjentów nietypowej, bo pływającej po Sekwanie, kliniki psychiatrycznej, zdobył Złotego Niedźwiedzia na 73. MFF w Berlinie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nicolas Philibert. IFFR. [dostęp 2023-03-30]. (ang.).
- ↑ Nicolas Philibert: Awards. IMDb. [dostęp 2023-03-28]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Kwiatkowski: Berlinale 2023. Takiego werdyktu nikt się nie spodziewał. „Gazeta Wyborcza”, 25.02.2023. [dostęp 2023-03-28]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nicolas Philibert w bazie IMDb (ang.)
- Nicolas Philibert w bazie Filmweb