Naval Strike Missile – Wikipedia, wolna encyklopedia

Naval Strike Missile
Ilustracja
Państwo

 Norwegia

Producent

Kongsberg

Rodzaj

przeciwokrętowy

Czas służby

od 2007

Wejście do służby

2012

Wymiary
Długość

3,96 metra

Średnica

0,69 metra
rozpiętość skrzydeł 1,31 metra

Masa

412 kg

Parmetry techniczne
Prędkość

0,9 Ma

Zasięg

pocisku: 180 km
radaru:
  50 km powierzchn. cele morskie
  200 km cele powietrzne

Naprowadzanie

bezwładnościowe, na podczerwień, TERCOM, GPS

Parametry użytkowe
Masa głowicy

125 kg

Naval Strike Missile (NSM)norweski poddźwiękowy przeciwokrętowy pocisk manewrujący typu sea-skimming, opracowany we współpracy międzynarodowej, który może być także wykorzystywany do zwalczania celów lądowych. Pocisk wyposażony jest w głowicę kruszącą o masie 125 kg, całkowita masa startowa pocisku z rakietowym silnikiem startowym wynosi 407 kg, zaś masa pocisku w momencie trafienia w cel wynosi około 345 kg. Zasięg nominalny pocisku wynosi 180 km, jednakże zasięg skuteczny pocisku ograniczony jest zasięgiem systemów wykrywania, identyfikacji i śledzenia celów powierzchniowych.

Geneza[edytuj | edytuj kod]

Naval Strike Missile opracowywany pierwotnie pod nazwą Nytt Sjømål Missil (nowy pocisk przeciwokrętowy) we współpracy międzynarodowej między Kongsberg Defence & Aerospace oraz Aérospatiale (aktualnie MBDA), zastąpić miał pociski systemu Penguin Mk. 2 i 3, przy początkowo przewidywanym zastosowaniu dla małych okrętów oraz lądowych baterii obrony brzegowej.

Wystrzeliwany z platform morskich, lądowych oraz statków powietrznych. NSM jest pociskiem czwartej generacji (na wyposażeniu Morskiej Jednostki Rakietowej 3 Flotylli Okrętów jest to system klasy ziemia-woda), który dzięki zmniejszonemu przekrojowi radarowemu RCS, posiada wysokie właściwości stealth. NSM w opracowanej we współpracy z amerykańskim koncernem Lockheed Martin wersji Joint Strike Missile (JSM), może być przenoszony w zasobnikach wewnętrznych przez wielozadaniowe samoloty V generacji F-35. Pocisk jest dwustopniowy, stopień startowy stanowi silnik rakietowy na stały materiał pędny, stopień marszowy - silnik turboodrzutowy. NSM jest następcą pocisku Penguin.

Użytkownicy[edytuj | edytuj kod]

Pocisk NSM znajduje się na wyposażeniu:

W 2022 roku pociski NSM dla czterech fregat zamówiła Holandia, a w 2023 roku dla swoich okrętów Australia[1].

NSM w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Wyrzutnia pocisków rakietowych NSM i radar PIT-RADWAR S.A TRS-15M na podwoziu Jelcz P662

30 grudnia 2008 roku Ministerstwo Obrony Narodowej i Ministerstwo Gospodarki podpisały z Kongsberg Defence & Aerospace kontrakty na dostawę wyposażenia Nadbrzeżnego Dywizjonu Rakietowego (NDR) 3 Flotylli Okrętów, którego głównym uzbrojeniem mają być przeciwokrętowe pociski manewrujące NSM. Zgodnie z kontraktem kupiono 12 pocisków z opcją kupienia 36 kolejnych w późniejszym czasie[2].

6 grudnia 2010 podpisano kontrakt na dostawę dla Polski dodatkowych 38 pocisków NSM.

Nadbrzeżny Dywizjon Rakietowy rozpoczął służbę w czerwcu 2013 roku[3]. „Dywizjon nie tylko będzie bronił polskiego wybrzeża, będzie też zapewniał swobodę manewru siłom morskim” – powiedział gen. Waldemar Skrzypczak, Wiceminister Obrony Narodowej, podczas uroczystości przekazania sprzętu i wyposażenia dla NDR.

System obsługują polskie radary produkcji PIT-RADWAR TRS-15M o skutecznym zasięgu w wykrywaniu i śledzeniu celów morskich do 50 km oraz do 200 km w wykrywaniu celów powietrznych. Wadą systemu są ograniczone możliwości wykrywania, śledzenia i namierzania celów, z uwagi na horyzont radiolokacyjny radarów naziemnych, który bez zastosowania zewnętrznych systemów rozpoznania niezależnych od systemu NDR, ogranicza skuteczny zasięg systemu do około 40 km[4]. Inną wadą jest zastosowanie radarów TRS-15M, które są radarami typowo przeciwlotniczymi (trójwspółrzędnymi). Radarami dedykowanymi do zastosowań morskich są radary RM-100, które mają większy zasięg (RM-100 jest zainstalowany na 20-metrowym, rozkładanym maszcie) a dodatkowo są radarami trudnowykrywalnymi (ang. LPIR) ze względu na pracę radaru z niewielkimi mocami sygnału sondującego (0,1 W do 2 W).

1 stycznia 2015 roku z została sformowana Morska Jednostka Rakietowa w Siemirowicach, na bazie rozformowanego Nadbrzeżnego Dywizjonu Rakietowego. Po jakimś czasie w MJR sformowano kolejny dywizjon ogniowy i zamówiono do niego kolejne 24 pociski NSM za kwotę 800 mln PLN (wraz z pojazdami, wyrzutniami i radarami).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. TG. Nowi użytkownicy pocisków NSM. „Wojsko i Technika”. Nr 1/2023, s. 76, styczeń 2023. Warszawa. 
  2. Altair - NDR z NSM zamówiony. [dostęp 2008-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-29)].
  3. Nadbrzeżny Dywizjon Rakietowy wszedł do służby
  4. Maksymilian Dura: Pociski JASSM to dopiero początek zakupów MON. „Niezbędny satelita”. Defence24.pl, 2017-01-08.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]