Napoleon Gąsiorowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Napoleon Gąsiorowski
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1876
Lwów

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1941
Lwów

profesor nauk medycznych
Specjalność: mikrobiologia
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Habilitacja

1919

Profesura

1936

Uczelnia

Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie.

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grobowiec Gąsiorowskich we Lwowie

Napoleon Jan Gąsiorowski herbu Korwin (ur. 28 czerwca 1876 we Lwowie, zm. 27 czerwca 1941 tamże) – polski lekarz bakteriolog, mikrobiolog, profesor Uniwersytetu Lwowskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1894 ukończył gimnazjum we Lwowie, po czym podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Lwowskiego (1894–1901). Studiował też w Paryżu i Wiedniu.

Po ich ukończeniu przez rok był asystentem Zakładu Anatomii Patologicznej, przez kolejne dwa lata kierował pracownią histologiczno-bakteriologiczną kliniki położniczo-ginekologicznej. W latach 1904–1918 pracował w Państwowej Stacji Bakteriologiczno-Epidemiologicznej we Lwowie. Podczas I wojny światowej na początku 1915 został mianowany lekarzem asystentem w pospolitym ruszeniu armii austriackiej[1]. W 1919 habilitował się z bakteriologii i serologii. Od 1920 był kierownikiem filii Państwowego Zakładu Higieny we Lwowie. Od 1929 był profesorem tytularnym. W październiku 1936 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego bakteriologii i epidemiologii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[2]. Został kierownikiem Katedry Mikrobiologii Lekarskiej lekarskiej UJK[3], w roku akademickim 1938/1939 był dziekanem Wydziału Lekarskiego UJK. W czasie pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa (1939–1941) był profesorem Instytutu Medycznego we Lwowie. Zmarł podczas wykładu. Był autorem 80 prac naukowych.

11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4][5].

Zmarł w przeddzień swoich 65 urodzin. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mianowany. „Ilustrowany Kurier Codzienny”. Nr 50, s. 4, 3 marca 1915. 
  2. Nowi profesorowie na Uniwersytecie lwowskim. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 245 z 24 października 1936. 
  3. Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 38. ISBN 978-83-7188-964-6.
  4. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
  5. Odznaczenia w dniu Święta Niepodległości. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 258 z 13 listopada 1937. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]