French
DeutschNabrzeże – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | Ten artykuł od 2010-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Nabrzeże – linia brzegowa mola, pirsu lub kanału portowego wraz z przyległymi terenami portowymi, odpowiednio przystosowane (uzbrojone) do postoju i obsługi jednostek pływających[1]. W żargonie marynarskim używa się też określenia keja.
Minimalne przystosowanie do postoju i obsługi to wyposażenie miejsca w polery do mocowania statków[2]. Dodatkowo mogą być zainstalowane odbijacze, trapy, oświetlenie, przyłącza elektryczne i telefoniczne. Część nabrzeży jest wyposażona w rurociągi dostarczające na statek paliwo i wodę. Na nabrzeżach stoczniowych (remontowych) są zainstalowane dodatkowo instalacje sprężonego powietrza roboczego oraz tlenowo-acetylenowe.
Nabrzeża przeznaczone do przeładunku wyposaża się w zależności od towarów, jakie mają być przeładowywane[1]. Spotyka się dźwigi różnej wielkości, suwnice kontenerowe, urządzenia do przeładunku towarów sypkich (taśmociągi, eżektory), rampy dla przeładunków ro-ro lub system rurociągów do obsługi zbiornikowców. Ze względu na ilość przeładowywanych towarów do miejsca rozładunku powinien być zapewniony dostęp samochodów oraz pociągów (nie dotyczy nabrzeży dla zbiornikowców i miejsc, gdzie przeładunek materiałów sypkich odbywa się przy pomocy taśmociągów).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Topulos, Iwańska i Tabaczkiewicz 1982 ↓, s. 310.
- ↑ Topulos, Iwańska i Tabaczkiewicz 1982 ↓, s. 358.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aniela Topulos, Jolanta Iwańska, Elżbieta Tabaczkiewicz (red.), Mały ilustrowany leksykon techniczny, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1982, ISBN 83-204-0425-8.