Nabożeństwo – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Informacje w projektach siostrzanych
	Cytaty w Wikicytatach
	Definicje słownikowe w Wikisłowniku

Nabożeństwo – forma modlitewnego zgromadzenia wiernych danego wyznania. Sens teologiczny nabożeństwa w protestantyzmie i katolicyzmie jest odmienny.

Katolicyzm[edytuj | edytuj kod]

W katolicyzmie nabożeństwem nazywamy wspólne modlitwy, które są przejawem religijności lokalnej społeczności, i – w przeciwieństwie do liturgii – nie są oficjalnymi ceremoniami Kościoła, choć mogą być odprawiane z polecenia papieża lub miejscowego biskupa. Powinny prowadzić do lepszego przeżywania liturgii – sakramentów i sakramentaliów. Niektóre z nich mają związek z okresem liturgicznym, inne – z konkretnym miesiącem, pozostałe są odprawiane przez cały rok.

Nabożeństw nie powinno się łączyć z liturgią, choć czasem pewnym nabożeństwom towarzyszą akty liturgiczne (np. po nabożeństwie różańcowym kapłan może pobłogosławić wiernych Najświętszym Sakramentem).

Niektóre nabożeństwa katolickie to:

nabożeństwo różańcowe^[1]
Koronka do Miłosierdzia Bożego
Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy^[2]
nabożeństwo majowe^[3]
nabożeństwo czerwcowe^[4]
Gorzkie żale (znane tylko w Polsce)
Droga krzyżowa
Nabożeństwo trzech godzin Agonii Chrystusa, naszego Zbawiciela
triduum eucharystyczne (nabożeństwo czterdziestogodzinne)^[5]
adoracja Najświętszego Sakramentu
nieszpory ludowe
procesja Bożego Ciała
procesja rezurekcyjna.

Protestantyzm[edytuj | edytuj kod]

W protestantyzmie wierni gromadzą się na nabożeństwie tylko w imię Jezusa Chrystusa, a nabożeństwo ma charakter publiczny. Oznacza to, że jest ono odprawiane przez cały zbór (wspólnotę) i dla całego zboru. Protestanckie nabożeństwo zatem nie jest odprawiane w prywatnej intencji ani za zmarłych i nigdy za wstawiennictwem Marii lub świętych.

Dla przykładu w Kościele ewangelicko-augsburskim (luterańskim) możemy spotkać: