NS Arktika – Wikipedia, wolna encyklopedia

Арктика
NS Arktika
Bandera	Rosja
	Historia
Stocznia	Baltic Shipyard[potrzebny przypis], Leningrad
Data budowy	1971
Data wodowania	1974
Data oddania do eksploatacji	1975
Data wycofania ze służby	2008
	Dane techniczne
Wyporność	23 460 t
Liczebność załogi	149
Długość całkowita (L)	148 m
Szerokość (B)	28 m
Zanurzenie (D)	11 m
	Napęd mechaniczny
Silnik	Okrętowy napęd jądrowy z 3 reaktorami jądrowymi
Moc silnika	55 MW
Prędkość maks.	20 w.
	Multimedia w Wikimedia Commons

NS Arktika (ros. Арктика) – lodołamacz radziecki o napędzie jądrowym typu Arktika.

Władze radzieckie, zachęcone rezultatami pracy pierwszego atomowego lodołamacza Lenin, zleciły budowę kolejnych jednostek. W 1974 w stoczni leningradzkiej zwodowano Arktikę. Do eksploatacji weszła rok później.

17 sierpnia 1977 Arktika, jako pierwszy na świecie statek nawodny, dotarła do bieguna północnego, krusząc po drodze lód o grubości 4 m.

W październiku 2008 został wycofany z eksploatacji.

Siłownia okrętu składa się z 3 reaktorów jądrowych. Zapas paliwa umożliwiał pływanie przez 3 lata bez zawijania do portów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).