Mychajło Starycki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mychajło Staryćki

Mychajło Starycki (ur. 14 grudnia 1840 w Kliszczyncach w guberni kijowskiej, zm. 27 kwietnia 1904 w Kijowie) – ukraiński pisarz, poeta i dramaturg.

Syn Petra Staryckiego, emerytowanego rotmistrza i Anastasii Łysenko. Był kuzynem i szwagrem słynnego ukraińskiego kompozytora Mykoły Łysenki i teściem Iwana Steszenki.

Został osierocony we wczesnym okresie życia i wychowany przez ojca Łysenki. Tworzył libretta, piosenki, opowiadania, dramaty i wiersze. W późniejszym okresie życia pracował z Łysenką, zbierając ukraińskie pieśni ludowe i przekształcając je w sztuki i opery, pisząc libretta do muzyki Łysenki (w tym Tarasa Bulbę, adaptację powieści Gogola). Autor dramatów historycznych: Bohdan Chmielnicki (1897), Marusia Bohusławka (1899). Tworzył również powieści: Oblężenie Buszy (1891), Przed burzą (1894). Został pochowany na cmentarzu Bajkowa w Kijowie.

Jego żoną była Sofija z d. Łysenko(inne języki) (młodsza siostra Mykoły Łysenki), ich córkami były: Ludmyła Starycka-Czerniachiwska (1868-1941) - ukraińska pisarka i działaczka społeczna, Oksana Steszenko(inne języki) (1875-1942) - pisarka i tłumaczka i Marija Starycka(inne języki) (1865-1930) - aktorka, reżyser i pedagog.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mychajło_Starycki&oldid=70780132”