Muzeum Farmacji w Bydgoszczy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Apteka pod Łabędziem - Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy
Ilustracja
Budynek, w którym mieści się muzeum
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Adres

ul. Gdańska 5
85-005 Bydgoszcz

Data założenia

27 grudnia 2003

Zakres zbiorów

historia farmacji i medycyny

Wielkość zbiorów

7 tys.

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Apteka pod Łabędziem - Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Apteka pod Łabędziem - Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Apteka pod Łabędziem - Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy”
Ziemia53°07′29″N 18°00′09″E/53,124722 18,002500
Strona internetowa
Kasa fiskalna „National”
Złoty łabędź nad wejściem do apteki i muzeum

Apteka "Pod Łabędziem" – oddział Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Oddział otwarty w 2022 r. w pomieszczeniach dawnego Muzeum Farmacji oraz Apteki „Pod Łabędziem” w kamienicy przy ul. Gdańskiej 5[1] w Bydgoszczy.

Historia muzeum[edytuj | edytuj kod]

Oddział Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Oficjalne otwarcie nastąpiło 15.12.2022 r. Oddział prezentuje zabytki związane z historią farmacji oraz medycyny. Większość eksponatów została pozyskana w 2017 r., jako zakup od Państwa Wodyńskich, właścicieli wcześniej działającego w tym miejscu prywatnego Muzeum Farmacji[2].

Muzeum Farmacji „Pod Łabędziem" powstało w 2003 roku, w 150. rocznicę założenia apteki mieszczącej się tam nadal przez aptekarza z Ostrowa Wielkopolskiego Constantina Augusta Mentzla (27 grudnia 1853 r.) Urządzono je na aptekarskim zapleczu, na które składa się pięć pomieszczeń: dawna zielarnia, laboratorium galenowe, biblioteka muzealna, receptura oraz zaaranżowany na salę wystawową korytarz.

Większość zbiorów stanowi dawne wyposażenie apteki „Pod Łabędziem" lub pochodzi z kolekcji twórcy Muzeum – Bartłomieja Wodyńskiego. Zbiory pochodzą głównie z zachodnich ziem Polski i terenu dzisiejszych Niemiec, zaś pozostała część to dziedzictwo byłego Królestwa Kongresowego, zachodnich guberni zaboru rosyjskiego lub Galicji.

W związku z zamknięciem apteki w 2017[3], zbiory muzeum zostały przejęte przez Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy[4]. Kolekcją zajmuje się Dział Historii Medycyny i Farmacji. Na wystawę stałą składa się ekspozycja dotycząca historii bydgoskiego aptekarstwa, dawna izba ekspedycyjna, izba recepturowa z lat 70. XX w. oraz jedyne w Polsce laboratorium galenowe z przełomu XIX i XX w.[5][6]. W rozstrzygniętym w 2021 konkursie na nową aranżację wnętrza wybrano projekt Marty Simon – studentki wzornictwa z Pracowni Projektowania Mebla na Wydziale Inżynierii Mechanicznej Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy[7]. Po ponownym otwarciu wystawy (15 grudnia 2022)[8] obiekt zachował tradycyjna nazwę i funkcjonuje jako Muzeum Apteki „Pod Łabędziem” - Oddział Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.

Ekspozycja[edytuj | edytuj kod]

Ekspozycja stała "Aptekarstwo bydgoskie" składa się z czterech pomieszczeń wystawowych. W oddziale znajduje się również sala wystaw czasowych.

  1. Sala pierwsza - zbiór eksponatów związanych historią farmacji w Bydgoszczy od XVI w. do okresu PRL. Eksponowane są zabytkowe moździerze, butelki i naczynia apteczne, preparaty farmakognostyczne. Część ekspozycji poświęcona jest historii zakładów kosmetycznych działających w Bydgoszczy w dwudziestoleciu międzywojennym.
  2. Izba ekspedycyjna - ukazanie wyglądu apteki z połowy XIX w. W sali znajdują się XIX wieczne meble apteczne z Apteki "Pod Łabędziem" w Toruniu oraz liczne naczynia apteczne do przechowywania ziół i lekarstw. Na ekspozycji widnieje również zbiór farmaceutycznego szkła uranowego.
  3. Laboratorium galenowe (jedyne w Polsce) – miejsce, w którym wytwarzano leki i preparaty z surowców roślinnych, zwierzęcych i mineralnych, według ściśle określonych przepisów, zamieszczonych w dawnych receptariuszach. Zachowało się ono w stanie niemal nie zmienionym od czasu swego powstania wraz z przyrządami do wytwarzania maści, tabletek, czopków, nalewek i syropów (większość z nich działa do dziś). Jednym z ciekawszych okazów jest tabletkarka firmy Fritz Kilian z 1905 roku.
  4. Izba recepturowa - zbiór mebli oraz wyposażenie służące do wytwarzania leków recepturowych z II poł. XX w.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bręczewska-Kulesza Daria, Derkowska-Kostkowska Bogna, Wysocka A., [i inni]: Ulica Gdańska. Przewodnik historyczny, Bydgoszcz 2003
  • Ślusarczyk Wojciech: Łabędź z apteki. [w.] Kalendarz Bydgoski 2008

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]