Muzeum Archidiecezjalne w Gdańsku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Muzeum Archidiecezjalne
w Gdańsku
Ilustracja
Sala Pokoju Oliwskiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Gdańsk–Oliwa

Adres

ul. Biskupa Edmunda Nowickiego 1

Data założenia

1975

Zakres zbiorów

zbiory sakralne oraz zabytkowe wnętrza

Dyrektor

Alina Szpakiewicz

Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Archidiecezjalnew Gdańsku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Archidiecezjalnew Gdańsku”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Archidiecezjalnew Gdańsku”
Ziemia54°24′37,75″N 18°33′26,52″E/54,410486 18,557367
Strona internetowa

Muzeum Archidiecezjalne w Gdańsku – istniejące od 1975 muzeum w GdańskuOliwie. Mieści się we wnętrzu dawnego klasztoru cystersów (1186 –1831), od 1957 użytkowanego przez Gdańskie Seminarium Duchowne. W sezonie letnim udostępniona jest najcenniejsza zabytkowa część klasztoru, pochodząca z końca XIII, z XIV i XV w., niegdyś objęta całkowitą klauzurą.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Uroczystego otwarcia muzeum dokonał biskup Krakowa kardynał Karol Wojtyła i biskup diecezji gdańskiej Lech Kaczmarek 16 listopada 1975, w pięćdziesięciolecie diecezji gdańskiej. Muzeum prezentowało zbiory sztuki sakralnej: malarstwa, rzeźby i rzemiosła artystycznego w dawnym refektarzu i Sali Pokoju Oliwskiego. Po przeprowadzeniu w latach 1993–1999 prac konserwatorskich w zabytkowych wnętrzach klasztornych, muzeum zmieniło swój dotychczasowy profil, kładąc nacisk na ich rewaloryzację, a więc przywrócenie pierwotnych walorów artystycznych i funkcjonalnych.

Pomieszczenia takie jak: kapitularz (w kształcie niezmienionym, obecnie zakrystia archikatedralna), refektarz, Sala Pokoju Oliwskiego i Kaplica Mariacka, usytuowane w sąsiedztwie krużganków otaczających dostępny wirydarz, tworzą cenny kompleks architektury sakralnej o wysokich walorach poznawczych. Ta sama idea przyświeca nowej ekspozycji zbiorów sztuki sakralnej, obecnie przeniesionej do wnętrza lawatorium, jak również wystawie malarstwa tablicowego usytuowanej w krużgankach. W przyszłości przewidziana jest adaptacja dawnego karceru cysterskiego na cele wystawiennicze, z wykorzystaniem zachowanych fragmentów architektury z końca XIII w.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]