French
DeutschMundur garnizonowy (PSZ) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Mundur garnizonowy – typ umundurowania w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie.
W okresie istnienia Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie obowiązywały następujące typy ubiorów: polowy, garnizonowy i garnizonowo-służbowy[1].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Ubiór garnizonowy obowiązywał przede wszystkim oficerów centralnych władz wojskowych przebywających stale lub czasowo w Londynie, Edynburgu i Glasgow oraz oficerów uczestniczących w oficjalnych uroczystościach, jak: nabożeństwa, koncerty, przyjęcia czy wizyty. Poza służbą mogli ten typ ubioru nosić wszyscy oficerowie, podoficerowie od sierżanta wzwyż i podchorążowie[1].
Elementy umundurowania[edytuj | edytuj kod]
W skład ubioru garnizonowego oficerów wchodziła[1]:
- czapka garnizonowa: rogata wzór 1935 lub okrągła lotnictwa[a][2]
- beret lub furażerka
- kurtka oficerska z kamgarnu barwy khaki[b], z wykładanym kołnierzem i klapami[3] noszona z koszulą khaki i krawatem
- pas skórzany z poprzeczką na służbie[4], poza służbą pas z materiału kurtki
- spodnie długie
- brązowe półbuty
- rękawiczki brązowe ze skóry lub zamszu
Zamiast przysługującego wszystkim żołnierzom garnizonowego płaszcza sukiennego wielu oficerów nosiło dwurzędowy płaszcz z wielbłądziej wełny[c], używany powszechnie poza służbą przez oficerów brytyjskich. Ten na poły cywilny płaszcz z naramiennikami był "uwojskowiony" przez nałożenie oznak stopni i naszywek Poland[1].
Ubiorem garnizonowym oficerów na Bliskim Wschodzie były kurtki bez podszewki i długie spodnie z popielatej lub piaskowej gabardyny albo z drelichu. Noszono też pasy skórzane lub z materiału kurtki, zależnie od okoliczności[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie 1939–1945 : barwa i broń. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984. ISBN 83-223-2055-8.
- Leonard Ratajczyk: Historyczny rodowód polskiego ceremoniału wojskowego. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. ISBN 83-11-06506-3.
- Zdzisław Żygulski jun, Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.