Mszarnik jutta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mszarnik jutta
Oeneis jutta[1]
(Hübner, 1806)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

motyle

Rodzina

rusałkowate

Rodzaj

Oeneis

Gatunek

mszarnik jutta

Synonimy
  • Papilio jutta Hübner, 1806[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Mszarnik jutta (Oeneis jutta) – motyl dzienny z rodziny rusałkowatych. W Polsce objęty częściową ochroną gatunkową[4][5].

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Rozpiętość skrzydeł od 46 do 50 mm, dymorfizm płciowy słabo zaznaczony.

Siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Świetliste bory bagienne, skraje torfowisk wysokich, mszary.

Biologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Wykształca jedno pokolenie w roku (maj–połowa czerwca). Rośliny żywicielskie: w Polsce wyłącznie wełnianka pochwowata. Jaja składane są na podłożu, na pniach lub gałązkach. Larwy wylęgają się po kilkunastu dobach, żerują w ciągu dnia. Zimują ukryte w torfowcach. Przepoczwarzają się wiosną, stadium poczwarki trwa 3–3,5 tygodnia. W Polsce cykl życiowy jest jednoroczny, na dalekiej północy dwu- lub trzyletni.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Gatunek holarktyczny, zamieszkuje północne części Europy, Azji i Ameryki Północnej. W Polsce ma tylko dwa stanowiska w Puszczy Augustowskiej. Są one izolowane zarówno od populacji w północnej Europie, jak również od siebie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oeneis jutta, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Oeneis jutta (Hübner, 1806). [w:] GBIF Backbone Taxonomy [on-line]. GBIF Secretariat. [dostęp 2022-09-13]. (ang.).
  3. Oeneis jutta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).
  5. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska: Motyle dzienne. Warszawa: Multico, 2010, s. 312–313.