Morze Beringa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Morze Beringa
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne
Kontynent

Azja i Ameryka Północna

Państwa

 Stany Zjednoczone
( Alaska),
 Rosja

Powierzchnia

ok. 2 000 000 km²

Wyspy

Aleuty, Wyspa Świętego Wawrzyńca, Nunivak

Położenie na mapie Alaski
Mapa konturowa Alaski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Morze Beringa”
Położenie na mapie Ameryki Północnej
Mapa konturowa Ameryki Północnej, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Morze Beringa”
Ziemia58°N 178°W/58,000000 -178,000000
Mapa morza
położenie Morza Beringa

Morze Beringa – obszar wodny położony w północnej części Oceanu Spokojnego o powierzchni ok. 2 mln km². Od północy i wschodu graniczy z Alaską, na zachodzie z Syberią, a na południu jego granice wyznacza łuk wyspowy tworzony przez Aleuty. Morze Beringa otrzymało nazwę na cześć Vitusa Beringa, duńskiego komandora w służbie rosyjskiej, który je odkrył i opisał.

W czasie ostatniej epoki lodowcowej poziom morza był na tyle niski, że umożliwił migrację zarówno ludziom, jak i zwierzętom z Azji do Ameryki Północnej suchą stopą poprzez ląd Beringii, który jest obecnie dnem morza w okolicy Cieśniny Beringa.

Na Morzu Beringa znajdują się m.in. Wyspy Komandorskie, Wyspy Punuk i Wyspy Pribyłowa.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]