Morskie Oko (staw w Warszawie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Morskie Oko
Ilustracja
Staw Morskie Oko, widok z południowego brzegu
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Wysokość lustra

99,5 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

0,4358 ha

Głębokość
• średnia


1–2 m

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Morskie Oko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Morskie Oko”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Morskie Oko”
Ziemia52°12′23″N 21°01′31″E/52,206389 21,025278

Morskie Oko[1] – staw znajdujący się w parku Morskie Oko w Warszawie, w dzielnicy Mokotów[2].

Program Ochrony Środowiska dla m. st. Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r. podaje, że staw położony jest na tarasie nadzalewowym, zasilany jest stale wodami podziemnymi, odpływ ma formę cieku, a jego powierzchnia wynosi 0,4358 ha[3]. Głębokość wynosi 1–2 m[4]. Według numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustro wody znajduje się na wysokości 99,5 m n.p.m.[5] Identyfikator MPHP stawu to 83337[5]. Zbiornik wodny położony jest na obszarze zlewni Kanału Głównego „A”[6]

Staw jest glinianką, pozostałością po eksploatacji iłów plioceńskich[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 83337
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 221, ISBN 83-239-9607-5.
  3. Rada m.st. Warszawy: ZAŁĄCZNIK TEKSTOWY I TABELARYCZNY DO PROGRAMU OCHRONY ŚRODOWISKA DLA MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.. bip.warszawa.pl, 21 października 2010 r.. [dostęp 2019-08-11]. (pol.).
  4. a b Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 57. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2020-04-24].
  5. a b Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-03-17].
  6. Łukasz Szkudlarek, Analiza powierzchniowa zlewni. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy wraz z zaleceniami do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy i planów miejscowych [online], 2015, s. 20 [dostęp 2021-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-22].