Moabit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Moabit

Dzielnica Berlina
Ogród w dzielnicy
Państwo	Niemcy
Miasto	Berlin
Okręg administracyjny	Mitte
W granicach Berlina	1 stycznia 1861
Powierzchnia	7,72 km²
Populacja (31 sierpnia 2013) • liczba ludności	72 714
• gęstość	9 419 os./km²
Strefa numeracyjna	030
Tablice rejestracyjne	B
Położenie na mapie okręgu
52°31′N 13°20′E/52,516667 13,333333
Multimedia w Wikimedia Commons

Moabit, Berlin-Moabit – dzielnica (Ortsteil) Berlina w okręgu administracyjnym Mitte. Od 1 stycznia 1861 w granicach miasta.

Duża część Moabitu to typowo robotnicze osiedle, ale po zjednoczeniu Berlina teren stał się atrakcyjnym miejscem dla nowych biurowców, także rządowych, np. swoją siedzibę ma tu Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.

Nazwa tej części miasta najpewniej pochodzi od biblijnego opisu krainy Moab, gdzie obozowali Izraelici w czasie wędrówki z Egiptu do Ziemi Obiecanej przed wejściem na ziemie Kanaan.

Więzienie Zellengefängnis Lehrter Straße znajdujące się w dzielnicy było w okresie zaborów i II wojny światowej miejscem kaźni wielu Polaków, m.in. Zdzisława Maszewskiego, bp. Juliusza Burschego oraz Leona Jogichesa, towarzysza życia Róży Luksemburg.

Znajduje się tutaj też dworzec kolejowy Berlin Hauptbahnhof, stacja kolejowa Berlin-Moabit oraz stacje metra linii U9: Berlin Westhafen, Birkenstraße i Turmstraße a docelowo również stacja metra linii U5 Turmstraße.

 Zobacz też kategorię: Więźniowie więzienia w Moabicie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Amt für Statistik Berlin-Brandenburg, Poczdam

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• oficjalna strona Moabitu (niem.)