Mitt Romney – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mitt Romney
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1947
Detroit

Senator Stanów Zjednoczonych 1. klasy z Utah
Okres

od 3 stycznia 2019

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

Orrin Hatch

70. gubernator stanu Massachusetts
Okres

od 2 stycznia 2003
do 4 stycznia 2007

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

Jane Swift

Następca

Deval Patrick

Faksymile
Odznaczenia
Złoty Order Olimpijski
Mitt Romney jako 70. gubernator Massachusetts
Romney z prezydentem Barackiem Obamą w Białym Domu

Mitt Romney, właśc. Willard Mitt Romney (ur. 12 marca 1947 w Detroit) – amerykański polityk i przedsiębiorca, w latach 2003–2007 gubernator Massachusetts, kandydat Partii Republikańskiej na urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych w 2012 roku. Od 3 stycznia 2019 Senator Stanów Zjednoczonych ze stanu Utah.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 marca 1947 w Detroit jako syn przedsiębiorcy i republikańskiego polityka George’a Romneya, wieloletniego gubernatora stanu Michigan, oraz – związanej z republikanami – aktorki Lenore Romney. Studiował na Uniwersytecie Birghama Younga w Utah, a także uzyskał podwójny stopień Juris Doctor i Master of Business Administration (absolwent wydziałów prawa i zarządzania) na Uniwersytecie Harvarda. Pracował jako konsultant ds. zarządzania, obejmował stanowiska kierownicze w firmach konsultingowych. Jest aktywnym członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (LDS)[1].

W 1994 roku wystartował bez powodzenia (zdobywając 41 procent głosów) w wyborach do Senatu USA jako republikański kandydat z Massachusetts. Pomimo przegranej był pierwszym tak poważnym rywalem dla zasiadającego w tej izbie od 1962 roku Teda Kennedy’ego. W 2002 roku został wybrany na gubernatora Massachusetts. Najpierw, w prawyborach, Romney wygrał z urzędującą republikańską gubernator Jane Swift, która miała zamiar ubiegać się o pełną kadencję, a w listopadzie pokonał demokratycznego oponenta. W tym samym roku Romney przewodniczył Komitetowi Organizacyjnemu Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 w Salt Lake City. Pracę na stanowisku gubernatora zakończył w styczniu 2007 roku.

Po raz pierwszy w wyborach na prezydenta USA wystartował w 2008 roku, będąc poważnym pretendentem do uzyskania republikańskiej nominacji, jednak wówczas republikańskie prawybory wygrał John McCain.

21 września 2009 podczas forum FPI skrytykował prezydenta Obamę za wycofanie się z planów rozmieszczenia w Polsce i w Czechach tarczy antyrakietowej bez uzyskania jakichkolwiek ustępstw ze strony Rosji.

W 2012 wygrał prawybory uzyskując nominację Partii Republikańskiej, w wyborach prezydenckich, zmierzył się z urzędującym prezydentem Barackiem Obamą. W głosowaniu które odbyło się 6 listopada 2012 roku, Mitt Romney uzyskał 47% głosów (60 932 152), zaś Obama – 51% (65 899 660)[2]. W głosach elektorskich stosunek wyniósł 206 do 332 na korzyść kandydata Demokratów[2][3].

W wyborach do Kongresu w 2018 został wybrany senatorem w stanie Utah[4].

Mitt Romney jest przeciwnikiem Donalda Trumpa. Podczas kampanii Trumpa senator Romney nie udzielił mu poparcia, a po wyborach oświadczył, że na niego nie głosował[5]. W felietonie na łamach The Washington Post stwierdził, że Donald Trump „nie dorósł do radzenia sobie z ciężarem tego urzędu”[6]. Mitt Romney regularnie oskarżał go o niszczenie demokracji w Stanach Zjednoczonych, bardzo złą politykę zwalczania pandemii COVID-19 i podważanie zaufania społeczeństwa amerykańskiego do wyborów przed propagowanie bezpodstawnych oskarżeń o sfałszowaniu wyborów prezydenckich w roku 2020[7][8]. W trakcie ewakuacji Senatu podczas szturmu protestujących na budynek Kapitolu 6 stycznia 2021 Romney krzyknął do Republikanów podważających wynik wyborów prezydenckich: „to jest to do czego doprowadziliście”. Kilka godzin po oczyszczeniu budynku z demonstrantów i powrocie legislatorów do parlamentu w przemówieniu oskarżył Donald Trumpa o zajścia tego samego dnia mówiąc, że „to prezydent doprowadził do tego, co miało dziś miejsce, do tej insurekcji”[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mitt Romney, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-05-14] (ang.).
  2. a b Official 2012 Presidential General Election Results General Election Date: 11/06/2012 [online], fec.gov, 17 stycznia 2013 [dostęp 2018-05-16].
  3. CNN – Election 2012: Results.
  4. U.S. Senator Mitt Romney. senate.gov. [dostęp 2019-01-21].
  5. Manu Raju and Paul LeBlanc CNN, Mitt Romney says he did not vote for Trump in the 2020 election [online], CNN [dostęp 2021-01-07].
  6. Sarah Mervosh, Mitt Romney Says Trump ‘Has Not Risen to the Mantle of the Office’ (Published 2019), „The New York Times”, 2 stycznia 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-01-07] (ang.).
  7. Romney blasts ‘undemocratic’ Trump for pressuring Republicans to overturn election results. The Washington Post. [dostęp 2020-12-05]. (ang.).
  8. Romney calls Trump’s leadership on Covid-19 'a great human tragedy’. CNN. [dostęp 2020-12-05]. (ang.).
  9. Nicholas Fandos i inni, Resuming electoral counting, McConnell condemns the mob assault on the Capitol as a ‘failed insurrection.’, „The New York Times”, 6 stycznia 2021, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-01-07] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]