Mitch Evans – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mitchell Evans
Ilustracja
Mitch Evans w bolidzie Dalllara F307
Państwo

 Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1994
Auckland

Sukcesy

2012: GP3 (mistrz)
2015: 24h Le Mans (drugie miejsce w klasie LMP2)

Strona internetowa

Mitchell „Mitch” Evans (ur. 24 czerwca 1994 roku w Auckland) – nowozelandzki kierowca wyścigowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Mitch karierę rozpoczął w roku 2003, do startów w kartingu. W sezonie 2007 zadebiutował w zimowym pucharze Nowozelandzkiej Formuły First. Kilka miesięcy później wystartował w głównym cyklu tej serii. W 2008 roku triumfował w zimowej edycji regionalnej Formuły Ford. W głównym cyklu z kolei sięgnął po tytuł wicemistrzowski.

W sezonie 2009 został drugim zawodnikiem Australijskiej Formuły Ford. Na średnim stopniu znalazł się również w serii Formuła Ford Fiesta. W latach 2009-2010 ścigał się w Australijskiej Formule 3. W pierwszym roku (w klasie Gold Star) wziął udział w jednej rundzie, podczas której dwukrotnie stanął na podium. Uzyskane punkty sklasyfikowały go na 5. miejscu. W kolejnym sezonie startował w pełnym cyklu (nie wystąpił tylko w jednej rundzie, na torze Symmons Plains Raceway). Ostatecznie brak udziału w jednej eliminacji odegrał znaczącą rolę, gdyż Evans przegrał tytuł zaledwie jednym punktem (z Brytyjczykiem Benem Barkerem). W latach 2010-2011 zwyciężał w serii Toyota Racing. W sezonie 2011 triumfował również w wyścigu o Grand Prix Nowej Zelandii.

Seria GP3[edytuj | edytuj kod]

Na sezon 2011 Mitch podpisał kontrakt z australijskim zespołem MW Arden, w którym częściowo udziałowcem jest kierowca Formuły 1 Mark Webber. Evans punktował w pierwszych pięciu z sześciu rozegranych wyścigów. Po starcie z pole position zwyciężył w sobotnich zmaganiach w Hiszpanii. Na podium stanął również w pierwszym wyścigu w Walencji, plasując się na trzeciej lokacie. Dobra postawa Nowozelandczyka wywindowała go na pozycję lidera klasyfikacji generalnej. Druga część sezonu nie układała się jednak dla Mitcha najlepiej. Jedyny punkt uzyskał po zajęciu ósmego miejsca w przedostatnim starcie na włoskiej Monzie. Kilkakrotnie Evans stracił szansę na punkty po kolizjach zawinionych, bądź też nie zawinionych przez siebie (m.in. z Brytyjczykiem Calado, na Hungaroringu oraz Monzie). Na torze Nürburgring Evans po raz drugi w karierze startował z pierwszego rzędu, jednak również tam nie ukończył wyścigu. W efekcie zmagania zakończył na 9. miejscu.

Seria GP2[edytuj | edytuj kod]

Na sezon 2013 Nowozelandczyk podpisał kontrakt z brytyjską ekipą Arden International na starty w Serii GP2. W ciągu 22 wyścigów, w których wystartował, czterokrotnie stawał na podium, ale nigdy nie zwyciężał. Z dorobkiem 56 punktów uplasował się na czternastej pozycji w klasyfikacji generalnej.

W sezonie 2014 zmienił pracodawcę na obrońcę tytułu mistrzowskiego - Russian Time. Zespół odczuł jednak stratę założyciela Igora Mazepy, który zmarł tego roku. To między innymi przyczyniło się do problemów z budżetem i formą rosyjskiego teamu. Evans mimo wszystko prezentował wysokie tempo, czego efektem były dwa zwycięstwa w sobotniej rywalizacji. Był najlepszy w głównych wyścigach w Wielkiej Brytanii i w Niemczech. Poza wymienionymi zwycięstwami, jeszcze czterokrotnie stawał na podium. Uzbierał łącznie 174 punkty, które zapewniły mu czwarte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.

W roku 2015 ponownie reprezentował rosyjską ekipę. Ponownie odczuwał problemy zespołu, przez które zaliczył słaby początek sezonu (jedyne podium odnotował w sobotniej rywalizacji, na hiszpańskim torze Circuit de Catalunya, gdzie był drugi z najszybszym okrążeniem wyścigu). Po wakacyjnej przerwie zespół wyraźnie poprawił swoją dyspozycję, dzięki czemu Mitch mógł pokazać pełnię swoich możliwości. Odnotował sześć podiów w ośmiu ostatnich startach sezonu. Triumfował w sobotnich zmaganiach, na włoskim torze Monza (zdobył również dwa punkty za najszybsze okrążenie) oraz Sakhir. Słabsza forma z początku uniemożliwiła jednak zakończenie sezonu na podium. W klasyfikacji generalnej zdobył 135 punktów i do trzeciej lokaty zabrakło mu zaledwie czterech. Miał szansę je odrobić w ostatnim wyścigu, jednak został odwołany przez przedłużającą się naprawę bandy po karambolu. Warto odnotować, że przez kłopoty z początku zdobył 39 punktów mniej w stosunku do ubiegłego sezonu.

W 2016 Nowozelandczyk postanowił spróbować swych sił w hiszpańskiej ekipie Campos Racing.

Formuła E[edytuj | edytuj kod]

Od sezonu 2016/2017[1][2][3][4] jest zawodnikiem brytyjskiej ekipy Panasonic Jaguar Racing.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Podsumowanie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa pole position NO Podium Punkty Pozycja
2007 Formuła First Manfeild (edycja zimowa) 3 0 0 0 0 105 18
2007–08 Nowozelandzka Formuła First Sabre 18 0 0 1 0 707 9
2008 Formuła Ford Manfeild (edycja zimowa) Sabre 12 7 2 9 10 813 1
2008–09 Nowozelandzka Formuła Ford 21 6 3 5 13 1111 2
2009 Australijska Formuła 3 (klasa Gold Star) Team BRM 2 1 0 0 2 32 5
Australijska Formuła Ford Sonic Motor Racing Services 23 6 3 6 15 297 2
Formuła Ford Fiesta VSCRC 2 1 ? ? 1 176 2
2010 Toyota Racing Series Giles Motorsport 15 3 6 5 10 915 1
Australijska Formuła 3 Team BRM 17 8 4 4 16 219 2
2011 Seria GP3 MW Arden 16 1 2 0 2 29 9
2012 Seria GP3 MW Arden 16 3 4 3 6 151,5 1
2013 Seria GP2 Arden International 22 0 0 0 4 56 14
2014 Seria GP2 Russian Time 22 2 0 3 6 174 4
2014–15 Mistrzostwa V8SuperTourers Team 4 3 0 0 1 2 245 28
2015 Seria GP2 Russian Time 22 2 0 3 7 135 5
2016 Seria GP2 Campos 22 1 0 2 1 90 12
European Le Mans Series SMP Racing 1 0 0 0 0 10 8

Wyniki w GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2013 Arden International Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Singapur
SIN
Singapur
SIN
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
56 14
10 3 NU 15 12 13 3 3 19 14 16 7 7 2 11 10 NU 15 11 15 NU 14
2014 Russian Time Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Austria
AUT
Austria
AUT
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Rosja
RUS
Rosja
RUS
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
174 4
14 7 14 20 2 6 7 4 1 7 1 11 12 9 5 4 3 20 2 4 3 4
2015 Russian Time Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Austria
AUT
Austria
AUT
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Rosja
RUS
Rosja
RUS
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
135 5
6 17 2 NW NU NU 10 5 NU 20 17 22 5 3 3 1 11 8 3 1 3
2016 Pertamina Campos Racing Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Azerbejdżan
AZE
Azerbejdżan
AZE
Austria
AUT
Austria
AUT
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Niemcy
GER
Niemcy
GER
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Malezja
MAL
Malezja
MAL
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
90 12
12 14 5 4 5 NU 1 8 4 13 10 5 NU 10 16 13 8 NU 8 6 15 8

Wyniki w GP3[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2011 MW Arden Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
29 9
6 7 1 5 3 4 9 NU 19 22 NU 24† 11 NU 8 NU
2012 MW Arden Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
151,5 1
1 20 5 4 1 6 2 11 8 1 3 21 3 14 NU 20

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Evans to partner Carroll at Jaguar [online], www.motorsport.com [dostęp 2021-04-21] (ang.).
  2. Nelson Piquet Jr joins Jaguar for season four [online], FIA Formula E [dostęp 2021-04-21] (ang.).
  3. MITCH EVANS COMMITS HIS FUTURE TO PANASONIC JAGUAR RACING; Jaguar Formula E Homepage [online], media.jaguarracing.com [dostęp 2021-04-21].
  4. Bird przechodzi do Jaguara [online], pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-21] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-03] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]