Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1974 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1974
Fußball-Weltmeisterschaft FRG 1974
1970 1978
Ilustracja
Dyscyplina

piłka nożna

Organizator

UEFA

Szczegóły turnieju
Ilustracja
Gospodarz

 RFN

Otwarcie

13 czerwca 1974, Berlin Zachodni

Zamknięcie (finał)

7 lipca 1974, Monachium

Liczba drużyn

16 (z 5 konfederacji)

Liczba aren

9 (w 9 miastach)

I miejsce

 RFN

II miejsce

 Holandia

III miejsce

 Polska

Statystyki turnieju
Liczba meczów

38

Liczba bramek

97 (2,55 na mecz)

Oglądalność

1 774 022 (46 685 na mecz)

Król strzelców

Grzegorz Lato (7 goli)

Strona internetowa
Państwa, uczestnicy Mistrzostw Świata w 1974 roku

X Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej odbyły się w dniach 13 czerwca7 lipca 1974 roku, w RFN i Berlinie Zachodnim. Pierwsze miejsce zajęła reprezentacja RFN, drugie Holandia, trzecie Polska, a na czwartym miejscu uplasowali się obrońcy trofeum z Meksyku z roku 1970, piłkarze Brazylii. Maskotkami turnieju w 1974 roku po raz pierwszy stały się dwie postaci chłopców o imionach Tip i Tap, ubrani byli w stroje piłkarskie reprezentacji RFN. Jeden miał na koszulce napis „WM” (od niemieckiego słowa Weltmeisterschaft, czyli mistrzostwa świata) a drugi numer 74, czyli rok rozgrywania mistrzostw.

Gra w turnieju po raz pierwszy toczyła się o Puchar Świata, gdyż Puchar Rimeta otrzymała Brazylia za trzykrotne wygranie Mistrzostw Świata. W turnieju zadebiutowały reprezentacje Australii, Haiti, NRD i Zairu.

Królem strzelców z 7 bramkami został Grzegorz Lato. Na drugim miejscu, z 5 golami uplasowali się Andrzej Szarmach oraz Holender Johan Neeskens.

16 drużyn z 96, które zakwalifikowały się do turnieju finałowego, zostały podzielone na cztery grupy. Awans z każdej grupy wywalczały dwie najlepsze drużyny. W drugiej rundzie osiem drużyn zostało rozdzielonych na dwie grupy. Zwycięzcy grup z rundy drugiej grali w finale, natomiast drużyny z drugich miejsc grały mecz o trzecie miejsce.

Były to pierwsze mistrzostwa, na których rozdano cztery komplety medali: złote, srebrne pozłacane, srebrne i brązowe. Taki system medali obowiązywał do mundialu w 1994 roku na terenie Stanów Zjednoczonych[1].

Składy drużyn[edytuj | edytuj kod]

Stadiony[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje[edytuj | edytuj kod]


Kwalifikacje Polski do turnieju finałowego w RFN, a szczególnie mecze z Anglią, przeszły do historii polskiej piłki. W Chorzowie drużyna trenowana przez Kazimierza Górskiego pokonała Anglię 2:0. W rewanżu 17 października 1973 roku Polacy zremisowali 1:1. Gola dla Polski zdobył Jan Domarski. Anglicy strzelili tylko jedną bramkę, gdyż dobrze dysponowana była obrona oraz skutecznie bronił Jan Tomaszewski. Po tym meczu gazety pisały: „Tomaszewski zatrzymał Anglię”.

Runda eliminacyjna[edytuj | edytuj kod]

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

Na Mistrzostwach Świata w piłce nożnej w latach 19301990

za zwycięstwo przyznawano 2 punkty, za remis 1 punkt, za porażkę punktów nie przyznawano

Zespół M W R P Br+ Br− +/− Pkt
 NRD 3 2 1 0 4 1 +3 5
 RFN 3 2 0 1 4 1 +3 4
 Chile 3 0 2 1 1 2 -1 2
 Australia 3 0 1 2 0 5 -5 1

14 czerwca 1974
16:00 CEST
RFN 
Breitner Gol 18'
1:0
(1:0)
 Chile Stadion Olimpijski, Berlin Zachodni
Widzów: 83 168
Sędzia: Dogan Babacan (Turcja)

14 czerwca 1974
19:30 CEST
NRD 
Curran Gol 58' (Sam)
Streich Gol 72'
2:0
(0:0)
 Australia Volksparkstadion, Hamburg
Widzów: 10 000
Sędzia: Youssou N’Diaye (Senegal)

18 czerwca 1974
16:00 CEST
Australia  0:3
(0:2)
 RFN
Overath Gol 12'
Cullmann Gol 34'
Müller Gol 53'
Volksparkstadion, Hamburg
Widzów: 35 000
Sędzia: Mahmoud Mustafa Kamel (Egipt)

18 czerwca 1974
19:30 CEST
Chile 
Ahumada Gol 69'
1:1
(0:0)
 NRD
Hoffmann Gol 55'
Stadion Olimpijski, Berlin Zachodni
Widzów: 20 000
Sędzia: Aurelio Angonese (Włochy)

22 czerwca 1974
16:00 CEST
Australia  0:0
(0:0)
 Chile Stadion Olimpijski, Berlin Zachodni
Widzów: 14 681
Sędzia: Jafar Namdar (Iran)

22 czerwca 1974
19:30 CEST
NRD 
1:0
(0:0)
 RFN Volksparkstadion, Hamburg
Widzów: 60 350
Sędzia: Ramon Barreto (Urugwaj)

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

Zespół M W R P Br+ Br− +/− Pkt
 Jugosławia 3 1 2 0 10 1 +9 4
 Brazylia 3 1 2 0 3 0 +3 4
 Szkocja 3 1 2 0 3 1 +2 4
 Zair 3 0 0 3 0 14 -14 0

13 czerwca 1974
17:00 CEST
Brazylia  0:0
(0:0)
 Jugosławia Waldstadion, Frankfurt nad Menem
Widzów: 62 000
Sędzia: Rudolf Scheurer (Szwajcaria)

14 czerwca 1974
19:30 CEST
 Zair 0:2
(0:2)
 Szkocja
Lorimer Gol 26'
Jordan Gol 34'
Westfalenstadion, Dortmund
Widzów: 25 000
Sędzia: Gerhard Schulenburg (RFN)

18 czerwca 1974
19:30 CEST
Jugosławia 
Bajević Gol 8' Gol 30' Gol 81'
Džajić Gol 14'
Šurjak Gol 18'
Katalinski Gol 22'
Bogićević Gol 35'
Oblak Gol 61'
Petković Gol 65'
9:0
(6:0)
 Zair Parkstadion, Gelsenkirchen
Widzów: 20 000
Sędzia: Omar Delgado Gómez (Kolumbia)

18 czerwca 1974
19:30 CEST
Szkocja  0:0
(0:0)
 Brazylia Waldstadion, Frankfurt
Widzów: 50 000
Sędzia: Arie van Gemert (Holandia)

22 czerwca 1974
16:00 CEST
Szkocja 
Jordan Gol 88'
1:1
(0:0)
 Jugosławia
Karasi Gol 81'
Waldstadion, Frankfurt
Widzów: 60 000
Sędzia: González Archundía (Meksyk)

22 czerwca 1974
16:00 CEST
 Zair 0:3
(0:1)
 Brazylia
Jairzinho Gol 12'
Rivelino Gol 66'
Valdomiro Gol 79'
Parkstadion, Gelsenkirchen
Widzów: 35 000
Sędzia: Nicolae Rainea (Rumunia)

Grupa C[edytuj | edytuj kod]

Zespół M W R P Br+ Br− +/− Pkt
 Holandia 3 2 1 0 6 1 +5 5
 Szwecja 3 1 2 0 3 0 +3 4
 Bułgaria 3 0 2 1 2 5 -3 2
 Urugwaj 3 0 1 2 1 6 -5 1

15 czerwca 1974
16:00 CEST
Urugwaj  0:2
(0:1)
 Holandia
Rep Gol 16' Gol 86'
Niedersachsenstadion, Hanower
Widzów: 53 700
Sędzia: Károly Palotai (Węgry)

15 czerwca 1974
16:00 CEST
Szwecja  0:0
(0:0)
 Bułgaria Rheinstadion, Düsseldorf
Widzów: 22 500
Sędzia: Edison Perez Nunez (Peru)

19 czerwca 1974
19:30 CEST
Urugwaj 
Pavoni Gol 87'
1:1
(0:0)
 Bułgaria
Bonew Gol 75'
Niedersachsenstadion, Hanower
Widzów: 12 000
Sędzia: Jack Taylor (Anglia)

19 czerwca 1974
19:30 CEST
Holandia  0:0
(0:0)
 Szwecja Westfalenstadion, Dortmund
Widzów: 53 700
Sędzia: Werner Winsemann (Kanada)

23 czerwca 1974
16:00 CEST
Holandia 
Neeskens Gol 5' (k.) Gol 44' (k.)
Rep Gol 71'
de Jong Gol 88'
4:1
(2:0)
 Bułgaria
Krol Gol 78' (sam)
Westfalenstadion, Dortmund
Widzów: 52 100
Sędzia: Tony Boskovic (Australia)

23 czerwca 1974
16:00 CEST
Szwecja 
Edström Gol 46' Gol 77'
Sandberg Gol 74'
3:0
(0:0)
 Urugwaj Rheinstadion, Düsseldorf
Widzów: 27 100
Sędzia: Erich Linemayr (Austria)

Grupa D[edytuj | edytuj kod]

Grzegorz Lato podczas wygranego 3:2 meczu z Argentyną
Zespół M W R P Br+ Br− +/− Pkt
 Polska 3 3 0 0 12 3 +9 6
 Argentyna 3 1 1 1 7 5 +2 3
 Włochy 3 1 1 1 5 4 +1 3
 Haiti 3 0 0 3 2 14 -12 0

15 czerwca 1974
16:00 CEST
Włochy 
Rivera Gol 52'
Benetti Gol 64'
Anastasi Gol 78'
3:1
(0:0)
 Haiti
Sanon Gol 46'
Stadion Olimpijski, Monachium
Widzów: 51 100
Sędzia: Vicente Llobregat (Wenezuela)

15 czerwca 1974
18:00 CEST
Polska 
Lato Gol 7' Gol 62'
Szarmach Gol 8'
3:2
(2:0)
 Argentyna
Heredia Gol 60'
Babington Gol 66'
Neckarstadion, Stuttgart
Widzów: 31 500
Sędzia: Clive Thomas (Walia)

19 czerwca 1974
19:30 CEST
Argentyna 
Houseman Gol 20'
1:1
(1:1)
 Włochy
Perfumo Gol 35' (sam.)
Neckarstadion, Stuttgart
Widzów: 68 900
Sędzia: Rudi Glöckner (NRD)

19 czerwca 1974
19:30 CEST
Haiti  0:7
(0:5)
 Polska
Lato Gol 17' Gol 87'
Deyna Gol 18'
Szarmach Gol 30' Gol 34' Gol 50'
Gorgoń Gol 31'
Stadion Olimpijski, Monachium
Widzów: 23 400
Sędzia: Govindasamay Suppiah (Singapur)

23 czerwca 1974
16:00 CEST
Argentyna 
Yazalde Gol 15' Gol 68'
Houseman Gol 18'
Ayala Gol 55'
4:1
(2:0)
 Haiti
Sanon Gol 63'
Stadion Olimpijski, Monachium
Widzów: 24 000
Sędzia: Pablo Sanchez Ibanez (Hiszpania)

23 czerwca 1974
16:00 CEST
Polska 
Szarmach Gol 38'
Deyna Gol 44'
2:1
(2:0)
 Włochy
Capello Gol 85'
Neckarstadion, Stuttgart
Widzów: 68 900
Sędzia: Hans-Joachim Weyland (RFN)

Druga runda[edytuj | edytuj kod]

Grupa 1[edytuj | edytuj kod]

Zespół M W R P Br+ Br− +/− Pkt
 Holandia 3 3 0 0 8 0 +8 6
 Brazylia 3 2 0 1 3 3 0 4
 NRD 3 0 1 2 1 4 -3 1
 Argentyna 3 0 1 2 2 7 -5 1

26 czerwca 1974
19:30 CEST
Holandia 
Cruijff Gol 11' Gol 90'
Krol Gol 25'
Rep Gol 73'
4:0
(2:0)
 Argentyna Parkstadion, Gelsenkirchen
Widzów: 55 348
Sędzia: Bob Davidson (Szkocja)

26 czerwca 1974
19:30 CEST
Brazylia 
Rivelino Gol 60'
1:0
(0:0)
 NRD Niedersachsenstadion, Hanower
Widzów: 58 463
Sędzia: Clive Thomas (Walia)

30 czerwca 1974
16:00 CEST
NRD  0:2
(0:1)
 Holandia
Parkstadion, Gelsenkirchen
Widzów: 67 148
Sędzia: Rudolf Scheurer (Szwajcaria)

30 czerwca 1974
16:00 CEST
Argentyna 
Brindisi Gol 35'
1:2
(1:1)
 Brazylia
Rivelino Gol 32'
Jairzinho Gol 49'
Niedersachsenstadion, Hanower
Widzów: 38 000
Sędzia: Vital Loraux (Belgia)

3 lipca 1974
19:30 CEST
Argentyna 
Houseman Gol 20'
1:1
(1:1)
 NRD
Streich Gol 14'
Parkstadion, Gelsenkirchen
Widzów: 53 054
Sędzia: Jack Taylor (Anglia)

3 lipca 1974
19:30 CEST
Holandia 
Neeskens Gol 50'
Cruijff Gol 65'
2:0
(0:0)
 Brazylia Westfalenstadion, Dortmund
Widzów: 52 500
Sędzia: Kurt Tschenscher (RFN)

Holandia wygrywając grupę awansowała do finału, Brazylijczykom – obrońcom tytułu został tylko mecz o 3. miejsce.

Grupa 2[edytuj | edytuj kod]

Zespół M W R P Br+ Br− +/− Pkt
 RFN 3 3 0 0 7 2 +5 6
 Polska 3 2 0 1 3 2 +1 4
 Szwecja 3 1 0 2 4 6 -2 2
 Jugosławia 3 0 0 3 2 6 -4 0

26 czerwca 1974
16:00 CEST
Jugosławia  0:2
(0:1)
 RFN
Breitner Gol 39'
Müller Gol 82'
Rheinstadion, Düsseldorf
Widzów: 66 085
Sędzia: Armando Marques (Brazylia)

26 czerwca 1974
19:30 CEST
Szwecja  0:1
(0:1)
 Polska
Lato Gol 43'
Neckarstadion, Stuttgart
Widzów: 43 755
Sędzia: Ramon Barreto (Urugwaj)

30 czerwca 1974
19:30 CEST
Polska 
Deyna Gol 24' (k.)
Lato Gol 62'
2:1
(1:1)
 Jugosławia
Karasi Gol 43'
Waldstadion, Frankfurt
Widzów: 55 000
Sędzia: Rudi Glöckner (NRD)

30 czerwca 1974
19:30 CEST
RFN 
Overath Gol 51'
Bonhof Gol 52'
Grabowski Gol 76'
Hoeness Gol 89' (k.)
4:2
(0:1)
 Szwecja
Edström Gol 24'
Sandberg Gol 53'
Rheinstadion, Düsseldorf
Widzów: 66 500
Sędzia: Nicolae Rainea (Rumunia)

3 lipca 1974
16:30 CEST
Polska  0:1
(0:0)
 RFN
Müller Gol 76'
Waldstadion, Frankfurt
Widzów: 59 000
Sędzia: Erich Linemayr (Austria)

3 lipca 1974
19:30 CEST
Szwecja 
2:1
(1:1)
 Jugosławia
Šurjak Gol 27'
Rheinstadion, Düsseldorf
Widzów: 40 000
Sędzia: Luis Pestarino (Argentyna)

„Mecz na wodzie”[edytuj | edytuj kod]

Mecz pomiędzy Polską a RFN odbywał się w trudnych warunkach. Przed meczem nad stadionem we Frankfurcie nad Menem przeszła ulewa. Boiska mimo starań organizatorów nie udało się całkowicie osuszyć, a sędziowie zezwolili na rozegranie meczu w takich warunkach. Mecz ten przeszedł do historii piłki nożnej jako Mecz na wodzie. W 53. minucie meczu Jan Tomaszewski obronił rzut karny. Jedyną bramkę w meczu strzelił Gerd Müller w 76. minucie.

RFN dzięki zwycięstwu nad Polską wygrała grupę i awansowała do finału. Polska wystąpiła w meczu o 3. miejsce.

Mecz o 3. miejsce[edytuj | edytuj kod]

W meczu o 3. miejsce Polska zmierzyła się z Brazylią. Drużyna polska prowadzona przez Kazimierza Górskiego pokonała Brazylię 1:0 (0:0), a jedyną bramkę w tym meczu zdobył Grzegorz Lato w 76. minucie meczu. Piłkarz został królem strzelców z 7 bramkami na koncie.

6 lipca 1974
16:00 CEST
Brazylia  0:1
(0:0)
 Polska
Lato Gol 76'
Stadion Olimpijski, Monachium
Widzów: 74 134
Sędzia: Aurelio Angonese (Włochy)

Polska TomaszewskiSzymanowski, Gorgoń, Żmuda, Musiał, Maszczyk, Deyna (K), Kasperczak (Ćmikiewicz), Lato, Szarmach (Kapka), Gadocha

Brazylia LeaoZé Maria, Alfredo Mostarda, Marinho Peres (K), Marinho Chagas, Carpegiani, Rivelino, Ademir da Guia (Mirandinha), Valdomiro, Jairzinho, Dirceu

Finał[edytuj | edytuj kod]

Turniej wygrali piłkarze gospodarzy pokonując w finale Holandię 2:1. Dla Holandii gola strzelił Neeskens z rzutu karnego w 2. minucie. Bramki dla RFN zdobyli Breitner (25. minuta, karny) oraz Müller (43. minuta).
Po meczu Cruyff dostał czerwoną kartkę za dyskusje z arbitrem.

7 lipca 1974
16:00 CEST
Holandia 
Neeskens Gol 2' (k.)
1:2
(1:2)
 RFN
Breitner Gol 25' (k.)
Müller Gol 43'
Stadion Olimpijski, Monachium
Widzów: 75 200
Sędzia: Jack Taylor (Anglia)
Ustawienie podczas meczu

RFN:

MaierVogts, Beckenbauer (K), Schwarzenbeck, BreitnerBonhof, Hoeneß, OverathGrabowski, G. Müller, Hölzenbein

Holandia:

JongbloedSuurbier, Rijsbergen (68. de Jong), Haan, KrolJansen, Neeskens, Van HanegemRep, Cruyff (K), Rensenbrink (46. R. van de Kerkhof)

Piłkarze RFN wygrali Mistrzostwa Świata po raz drugi, przedtem tryumfowali w roku 1954 na boiskach Szwajcarii.

 

MISTRZ ŚWIATA 1974

Niemcy

RFN
 DRUGI TYTUŁ

Klasyfikacja strzelców turnieju[edytuj | edytuj kod]

7 bramek

5 bramek

4 bramki

3 bramki

Adidas Telstar – jedna z dwóch oficjalnych piłek mundialu w Niemczech

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Barszczewski: Srebrna drużyna. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1974, s. 173.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]