Mirosław Wądołowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mirosław Wądołowski
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1957
Zambrów[1]

Burmistrz Helu
Okres

od 1998
do 2014

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Następca

Klemens Kohnke

Okres

od 2018

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego

Mirosław Piotr Wądołowski (ur. 30 stycznia 1957[2] w Zambrowie) – polski nauczyciel i samorządowiec, burmistrz Helu III, IV, V kadencji (od 1998 do 2014) oraz VIII od 2018[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu jest nauczycielem. Przyjechał na Hel w latach 80. XX wieku, nauczał chemii w lokalnej szkole podstawowej, po czym objął funkcję dyrektora szkoły w Kuźnicy. W 1995 został dyrektorem zespołu szkół ogólnokształcących w Helu.

W wyborach samorządowych w 1998 uzyskał mandat radnego miasta, następnie Rada Miejska wybrała go burmistrzem z poparciem AWS i Unii Wolności. W wyborach w 2002 i 2006 uzyskiwał reelekcję w wyborach bezpośrednich (w 2006 komitet Morskie Przymierze Hel 2020 zdobył 87% mandatów w Radzie Miejskiej, a sam Wądołowski 58% głosów w pierwszej turze).

W wyborach parlamentarnych w 2001 kandydował do Sejmu z listy UW, która nie osiągnęła progu wyborczego.

Za jego rządów rozwinęły się inwestycje miejskie, m.in. zbudowano nową ciepłownię, halę widowiskowo-sportową, ścieżkę rowerową oraz tzw. jajo burmistrza[4] w helskim porcie (początkowo przewidziane na marinę, obecnie restauracja). Krytycy wytykali mu brak dbałości o helskie zabytki oraz zarzucali nepotyzm i sprzyjanie korupcji.

Blisko związany z Aleksandrem Kwaśniewskim, który często pojawiał się w Helu również podczas oficjalnych uroczystości miejskich (m.in. przy wmurowaniu kamienia węgielnego pod budowę hali sportowej i otwarciu nowej ścieżki rowerowej). W 2005 z inicjatywy Wądołowskiego Rada Miejska nadała Kwaśniewskiemu tytuł honorowego obywatela Helu[5]. W 2005 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[6]. Był działaczem Unii Wolności i Partii Demokratycznej – demokraci.pl (kierował jej strukturami w gminie Hel), którą opuścił na początku 2007. Od tego czasu bezpartyjny. W październiku 2007 został zatrzymany przez funkcjonariuszy CBA w związku z przyjęciem od agentów Biura podających się za przedsiębiorców korzyści majątkowej za próbę tzw. ustawienia przetargu publicznego. Został zawieszony przez sąd w obowiązkach burmistrza, które od 2007 pełnił Jarosław Pałkowski. Po odejściu ze stanowiska poświęcił się działalności gospodarczej w spółce EMKOM należącej do żony[7].

W 2010 r. w drugiej turze został ponownie wybrany na stanowisko Burmistrza Miasta Helu. W wyborach samorządowych w 2014 roku przegrał z Klemensem Kohnke. W 2015 został odznaczony Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego[8]. W 2018 roku został ponownie wybrany na burmistrza Helu[3].

Proces[edytuj | edytuj kod]

Na początku października 2009 rozpoczął się przed warszawskim Sądem Okręgowym proces Wądołowskiego i Beaty Sawickiej.

18 kwietnia 2012 zostały mu przedstawione zarzuty przyjęcia korzyści majątkowej, zagrożone karą do 10 lat pozbawienia wolności; prokurator zażądał 3,5 roku pozbawienia wolności i 36 tys. zł grzywny[9].

16 maja 2012 został skazany na 2 lata pozbawienia wolności w zawieszeniu na 5 lat oraz grzywnę 20 tys. zł.[10]

19 marca 2014 został uniewinniony https://kopoczynski.pl/burmistrz-helu-uniewinniony-prawomocnie-i-ostatecznie/

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest miłośnikiem samochodów i szybkiej jazdy[11]. Pełnił obowiązki prezesa Ochotniczej Straży Pożarnej w Helu[12]. Żonaty z nauczycielką, ma dwie córki i wnuka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]