Mirosław Piotrowski (grafik) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mirosław Piotrowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1942
Warszawa

Data i miejsce śmierci

28 września 2002
Toruń

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

grafika

Epoka

akwaforta akwatinta

Mirosław Piotrowski (ur. 26 lutego 1942 w Warszawie, zm. 28 września 2002 w Toruniu) – polski grafik, profesor sztuk plastycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ilustracja przedstawiająca medal poświęcony Profesorowi Mirosłałowi Piotrowskiemu autorstwa Ryszarda Mirowskiego
Mirosław Piotrowski, Wrak, 1986, akwaforta, akwatinta

Urodził się 26 lutego 1942 roku w Warszawie przy ul. Młynarskiej 43. W następnym roku rodzice Piotrowskiego przeprowadzili się do nowego mieszkania przy ul. Leszno 47, vis-à-vis sądów, z którego to mieszkania w czasie powstania warszawskiego hitlerowcy zabrali go wraz z matką do obozu we Freiburgu. W styczniu 1945 roku matce udało się zbiec z obozu, najpierw do Łodzi, a później do Generalnego Gubernatorstwa w Góry Świętokrzyskie, gdzie wuj Piotrowskiego Stanisław Patyna pseudonim „Wyrwa”, major AK był dowódcą oddziału leśnego. Po wojnie osiedlił się z rodzicami w Słupsku, gdyż mieszkanie w Warszawie przy ul. Leszno było doszczętnie spalone. W Słupsku ukończył szkołę podstawową i Liceum im. Bolesława Krzywoustego. Po maturze studiował w dwuletnim Studium Nauczycielskim w Kołobrzegu na kierunku rysunki i prace ręczne. Studiując jednocześnie pracował w Miejskiej Pracowni Urbanistycznej w Kołobrzegu jako kreślarz. Po ukończeniu SN-u pracował w Technikum Gastronomicznym i Hotelarskim w Słupsku jako nauczyciel rysunku. Jego zainteresowania kierowały się w stronę grafiki użytkowej. Na SN-nie napisał pracę dyplomową u prof. Zahorskiej o współczesnym plakacie polskim[1].

Lata na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu[edytuj | edytuj kod]

Mirosław Piotrowski Wystawa w Domu Eskenów Toruń 1995 cz. 4

W 1965 roku zdał na Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, wybierając grafikę jako specjalizację. Grafika warsztatowa, którą poznał w Katedrze Grafiki WSP UMK, była dla niego olśnieniem i wielkim objawieniem. Stwierdził, że to jest to, co chciałby opanować i co chciałby robić, w czym chciałby się artystycznie realizować. Na studiach miał świetnych profesorów i dostęp do prawie 200- letniej tradycji polskiej grafiki. To co osiągnął w grafice, zawdzięcza przede wszystkim swoim profesorom w Katedrze Grafiki: prof. Edmundowi Piotrowiczowi, Ryszardowi Krzywce, Bogdanowi Przybylińskiemu, Józefowi Słoboszowi oraz Marii Pokorskiej[2].

Mirosław Piotrowski, bez tytułu, 1995, rysunek tuszem, akwarela
Mirosław Piotrowski, EXLIBRIS K. Namiesniowskiego – Navigare Necesse Est

Piotrowski starał się poznać tajniki warsztatu graficznego wkłęsłodrukowego i cały oddał się tej dyscyplinie graficznej. Dyplom zrobił w 1970 roku w pracowni wklęsłodruku prof. Edmunda Piotrowicz i w pracowni wypukłodruku u prof. Ryszarda Krzywki. Pracę teoretyczną o „Międzynarodowych plenerach w Osiekach” napisał u prof. Janusza Boguckiego. W czerwcu 1970 roku objął funkcję asystenta w Katedrze Grafiki u prof. Edmunda Piotrowicza. W 1974 roku odbył staż dydaktyczny w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Haliny Chrostowskiej – grafika i prof. Leszka Hołdanowicza – grafika użytkowa i projektowanie. W 1978 roku zdał przewód kwalifikacyjny na stanowisko adiunkta w ASP w Warszawie, a w 1987 roku na stanowisko docenta, także przewód w ASP w Warszawie. W latach 1987–1990 był prodziekanem Wydziału Sztuk Pięknych UMK.[1]

W 1999 roku Mirosław Piotrowski uzyskał tytuł profesora tytularnego z zakresu sztuk plastycznych, a w czerwcu 2002 roku profesora zwyczajnego.

Grób profesora Mirosława Piotrowskiego znajdujący się na cmentarzu przy ul. Wybickiego w Toruniu

Inspiracja Morzem[edytuj | edytuj kod]

W początkowym okresie swojej twórczości wykonywał w technikach metalowych grafiki monochromatyczne, w późniejszym okresie z inspiracji prof. Haliny Chrostowskiej i prof. Stanisława Borysowskiego zainteresował się problemem zastosowania koloru w grafice i problemami formalnymi z tym związanymi. W 1991 roku wymyślił i zorganizował wspólnie z Marią Wąsowską Ogólnopolską Wystawę w BWA w Toruniu pt. „Kolor w grafice”. Był to wówczas strzał w dziesiątkę, gdyż coraz większa grupa grafików w Polsce i za granicą zajmowała się problemem koloru w grafice. Maria Wąsowska była wówczas prezesem Okręgu ZPAP w Toruniu, Piotrowski zaś był przewodniczącym sekcji grafiki ZPAP w Toruniu. Jego indywidualne zainteresowania artystyczne i formalne zawsze kierowały się w stronę morza. Morze było dla niego inspiracją. Temat morza wynikał z jego bezpośrednich kontaktów i obcowania z morzem w Kołobrzegu, Ustce i Słupsku.

Mirosław Piotrowski zmarł we wrześniu 2002 roku i jest pochowany na cmentarzu przy ul. Wybickiego[1].

Prace w zbiorach[edytuj | edytuj kod]

  • Muzeum Narodowego w Gdańsku
  • Muzeum Narodowego w Poznaniu
  • Muzeum Narodowego w Szczecinie
  • Muzeum im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy
  • Muzeum Lubelskiego Oddział – Muzeum Literackie im. Józefa Czecho-wicza w Lublinie
  • Muzeum Mazowieckiego w Płocku
  • Muzeum Okręgowego w Toruniu
  • Muzeum im. Ks. Wł. Łęgi w Grudziądzu
  • Muzeum we Fromborku
  • Biblioteki Narodowej w Warszawie
  • Biblioteki Głównej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
  • Biblioteki Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku
  • Ministerstwa Kultury i Sztuki
  • Ministerstwa Spraw Zagranicznych
  • Ministerstwa Obrony Narodowej
  • Ministerstwa Kultury i Sztuki Rosji
  • Ministerstwa Kultury i Sztuki Czech
  • Biura Wystaw Artystycznych w:
  • Kielcach, Lesznie, Opolu, Płocku, Przemyślu, Rzeszowie, Słupsku, Tarnowie, Toruniu, Wałbrzychu, Włocławku, Zielonej Górze
  • Ambasady Republiki Indii w Polsce
  • Biura Handlowego RP w Caracas (Wenezuela)
  • Muzeum Sztuki Współczesnej w Belgradzie (Serbia)
  • Muzeum Sztuki w Kapsovár (Węgry)
  • oraz w zbiorach prywatnych w: Niemczech, Finlandii, Danii, Szwecji, Austrii, Australii, Belgii i na Węgrzech[3]

Wystawy pośmiertne[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • I nagroda w konkursie na grafikę roku, Koszalin 1970
  • Wyróżnienie w konkursie na grafikę roku, Toruń 1971
  • Wyróżnienie w konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1971
  • I nagroda na grafikę kopernikowską, Bydgoszcz 1971
  • II nagroda i wyróżnienie na grafikę roku, Toruń 1974
  • Nagroda-stypendium na II Kwadriennale Młodej Grafiki, Poznań 1974
  • II nagroda w I polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1975
  • Wyróżnienie w II polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1977
  • Nagroda rektorska UMK za twórczość w dziedzinie grafiki, Toruń 1977
  • II nagroda w konkursie na grafikę roku, Toruń 1977
  • I nagroda w konkursie na grafikę roku, Toruń 1978
  • Wyróżnienie w III polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1979
  • I nagroda w konkursie na grafikę roku 1979, 1980
  • II i III nagroda w konkursie na grafikę II półrocza 1981 okręgów, Gdańsk, Bydgoszcz, Toruń, Szczecin
  • I nagroda w Ogólnopolskim konkursie grafiki „Armia Poznań 1939”, Poznań 1982
  • Wyróżnienie w V polsko-fińskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1983
  • Nagroda Redakcji „Warmii i Mazur”, Olsztyn 1984
  • Wyróżnienie w Ogólnopolskim konkursie plastycznym „Prowincja”, Włocławek '86
  • Wyróżnienie w Ogólnopolskim konkursie grafiki marynistycznej, Gdańsk 1987
  • II nagroda w konkursie na grafikę roku, Toruń 1987
  • Nagroda specjalna w konkursie na grafikę roku, Toruń 1988
  • Wyróżnienie w Ogólnopolskim konkursie grafiki „Erotyk”, Gorzów 1989
  • Nagroda w Ogólnopolskim konkursie grafiki „Erotyk”, Słubice 1991[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Mirosław Piotrowski 1942-2002 : grafika, rysunek / [oprac. red. Agata Rissmann, Marek Zajko] ; Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Toruń: Wydział Sztuk Pięknych UMK, 2007.
  2. Mirosław Piotrowski: profesor artysta grafik, online [dostęp 8 kwietnia 2011] http://www.miroslawpiotrowski.umk.pl/.
  3. a b Profesor artysta grafik Mirosław Piotrowski, online [dostęp 8 kwietnia 2011] http://www.miroslawpiotrowski.umk.pl/.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia przedmiotowa[edytuj | edytuj kod]

  • Mirosław Piotrowski 1942-2002 : grafika, rysunek / [oprac. red. Agata Rissmann, Marek Zajko] ; Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Toruń: Wydział Sztuk Pięknych UMK, 2007.
  • Mirosław Piotrowski: grafika / Biuro Wystaw Artystycznych w Szczecinie, Szczecin: Biuro Wystaw Artystycznych, [ca 1986].
  • Mirosław Piotrowski: grafika i rysunek: wystawa z okazji dwudziestopięciolecia pracy twórczej, [Muzeum Okręgowe w Toruniu, wrzesień – październik 1995] / [red. Aleksandra Kuczborska ; tł. Jan Bekasiński], Toruń: Muzeum Okręgowe, 1995.

Bibliografia podmiotowa[edytuj | edytuj kod]

  • Humor i rysunek satyryczny / Janusz Mrozowski, Mirosław Cezary Piotrowski, Toruń: Państwowa Galeria Sztuki, 1999.
  • 16 plastyków z Torunia: wystawa malarstwo & grafika / [proj. plakatu i katalogu: Mirosław Piotrowski, Jan Baczyński ; red. katalogu: Teresa Dudzińska ; przekł. ang. Winicjusz Lubański],Toruń: Biuro Wystaw Artystycznych, [ca 1989].
  • Marek Abramowicz – rysunek, grafika: [czerwiec 1994 r., Muzeum Historyczno-Etnograficzne w Chojnicach / tekst Mirosław Piotrowski], Wydanie: Chojnice: Muzeum Historyczno-Etnograficzne, 1994.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]