Federalne Ministerstwo Obrony – Wikipedia, wolna encyklopedia

Federalne Ministerstwo Obrony[1]
Bundesministerium der Verteidigung
Logo
Ilustracja
Siedziba Ministerstwa Obrony w Bonn
Państwo

 Niemcy

Data utworzenia

7 czerwca 1955

Siedziba

1. Hardthöhe[1]
2. Bendlerblock[1]

minister federalny[1]

Boris Pistorius

Budżet

46,9 mld euro (2021)[1]

Zatrudnienie

ok. 2 tys. pracowników[1]

brak współrzędnych
Strona internetowa

Federalne Ministerstwo Obrony (niem. Bundesministerium der Verteidigung, BMVg) – niemieckie ministerstwo federalne, podlegające ministrowi obrony.

Zgodnie z artykułem 65a Ustawy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec minister obrony jest najwyższym dowódcą Bundeswehry. Zgodnie z artykułem 115b tego aktu prawnego, gdy Niemcy znajdują się w stanie obrony, ogłoszonym przez Bundestag i wprowadzonym za zgodą Bundesratu, dowództwo nad siłami zbrojnymi przechodzi na Kanclerza[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 1935–1938 i w 1945 roku Ministerstwo funkcjonowało pod nazwą Ministerstwo Wojny. W latach 1938–1945 w związku z aferą Blomberga-Fritscha obowiązki ministerstwa przejęło Oberkommando der Wehrmacht.

W 1955 roku działalność Ministerstwa została reaktywowana[1].

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 12 lipca 1994 r. formalnie umożliwiło użycie niemieckich sił zbrojnych poza granicami kraju w ramach misji UE i NATO po uzyskaniu wcześniejszej zgody Bundestagu[1]. Niemieckie siły zbrojne brały udział w interwencjach międzynarodowych podczas konfliktu w Kosowie (1998–1999) i czasie wojny w Afganistanie[1].

Lista ministrów[edytuj | edytuj kod]

Ministrowie Obrony (1919–1935)[edytuj | edytuj kod]

Nr. Imię i nazwisko Okres urzędowania Partia
1 Gustav Noske 13 lutego 1919 – 22 marca 1920 SPD
2 Otto Geßler 27 marca 1920 – 19 stycznia 1928 DDP
3 Kurt von Schleicher 19 stycznia 1928 – 30 maja 1932 bezpartyjny
4 Ferdinand von Bredow 1 czerwca 1932 – 28 stycznia 1933 bezpartyjny
5 Werner von Blomberg 28 stycznia 1933 – 21 maja 1935 bezpartyjny

Minister wojny (1935–1938)[edytuj | edytuj kod]

Nr. Imię i nazwisko Okres urzędowania Partia
1 Werner von Blomberg 21 maja 1935 – 27 stycznia 1938 bezpartyjny

Dowódca Oberkommando der Wehrmacht (1938–1945)[edytuj | edytuj kod]

Nr. Imię i nazwisko Okres urzędowania Partia
1 Werner von Blomberg 4 lutego 1938 – 8 maja 1945 bezpartyjny

Minister wojny (1945)[edytuj | edytuj kod]

Nr. Imię i nazwisko Okres urzędowania Partia
1 Karl Dönitz 30 kwietnia 1945 – 23 maja 1945 NSDAP

Ministrowie obrony narodowej Niemieckiej Republiki Demokratycznej (1956–1990)[edytuj | edytuj kod]

Nr. Imię i nazwisko Okres urzędowania Partia
1 Willi Stoph 1 marca 1956 – 14 lipca 1960 SED
2 Heinz Hoffmann 14 lipca 1960 – 2 grudnia 1985 SED
3 Heinz Keßler 3 grudnia 1985 – 18 listopada 1989 SED
4 Theodor Hoffmann 18 listopada 1989 – 12 kwietnia 1990 SED
5 Rainer Eppelmann 12 kwietnia 1990 – 2 października 1990 DA

Federalni ministrowie obrony Republiki Federalnej Niemiec (od 1955)[edytuj | edytuj kod]

Nr. Imię i nazwisko Okres urzędowania Partia
1 Theodor Blank 7 czerwca 1955 – 16 października 1956 CDU
2 Franz Josef Strauß 16 października 1956 – 9 stycznia 1963 CSU
3 Kai-Uwe von Hassel 9 stycznia 1963 – 1 grudnia 1966 CDU
4 Gerhard Schröder 1 grudnia 1966 – 21 października 1969 CDU
5 Helmut Schmidt 22 października 1969 – 7 lipca 1972 SPD
6 Georg Leber 7 lipca 1972 – 16 lutego 1978 SPD
7 Hans Apel 17 lutego 1978 – 1 października 1982 SPD
8 Manfred Wörner 4 października 1982 – 18 maja 1988 CDU
9 Rupert Scholz 18 maja 1988 – 21 kwietnia 1989 CDU
10 Gerhard Stoltenberg 21 kwietnia 1989 – 31 marca 1992 CDU
11 Volker Rühe 1 kwietnia 1992 – 26 października 1998 CDU
12 Rudolf Scharping 27 października 1998 – 19 lipca 2002 SPD
13 Peter Struck 19 lipca 2002 – 22 listopada 2005 SPD
14 Franz Josef Jung 22 listopada 2005 – 28 października 2009 CDU
15 Karl-Theodor zu Guttenberg 28 października 2009 – 3 marca 2011 CSU
16 Thomas de Maizière 3 marca 2011 – 17 grudnia 2013 CDU
17 Ursula von der Leyen 17 grudnia 2013 – 17 lipca 2019 CDU
18 Annegret Kramp-Karrenbauer 17 lipca 2019 – 8 grudnia 2021 CDU
19 Christine Lambrecht 8 grudnia 2021 – 16 stycznia 2023 SPD
20 Boris Pistorius 17 stycznia 2023– SPD

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Bogdan Koszel, Rola Federalnego Ministerstwa Obrony (BMVg) w kształtowaniu polityki bezpieczeństwa Niemiec w XXI wieku, „Colloquium”, 14 (2), 2022, s. 23–38, DOI10.34813/12coll2022 [dostęp 2023-01-17] (pol.).
  2. Konstytucja Niemiec [online], libr.sejm.gov.pl [dostęp 2021-07-23] (pol.).