Mikroangiopatia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mikroangiopatia zakrzepowa w bardzo dużym powiększeniu. Biopsja nerki. (maj 2010).

Mikroangiopatia – zmiany zachodzące w niewielkich naczyniach krwionośnych.


Postacie kliniczne mikroangiopatii cukrzycowej:

Do głównych przyczyn mikroangiopatii zakrzepowej związanej z ostrym uszkodzeniem nerek zaliczają się zespół hemolityczno-mocznicowy i zakrzepowa plamica małopłytkowa[2]. Mikroangiopatia zakrzepowa może też wiązać się z przeszczepianiem komórek krwiotwórczych[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bogna Wierusz-Wysocka. Związki patogenetyczne między mikro- i makroangiopatią cukrzycową Część I. Mikroangiopatia cukrzycowa — co nowego?. „Diabetologia Praktyczna”. 10 (1), s. 151–156, 2009. 
  2. Michał Myśliwiec, C.1. Ostre uszkodzenie nerek, [w:] Interna Szczeklika, Kraków: Medycyna Praktyczna, 2013, s. 1435-1443 (pol.).
  3. Jan Zaucha, K.3. Przeszczepianie komórek krwiowtórczych, [w:] Interna Szczeklika, Kraków: Medycyna Praktyczna, 2013, s. 1787-1793 (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rajmund Adamiec, Kwiatkowska Wiesława: Cukrzyca. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, 1998, s. 108-124.
  • Krzysztof Kuziemski i inni, Mikroangiopatia płucna w przebiegu cukrzycy, „Via Medica”, Praca pglądowa, 27 stycznia 2009, ISSN 0867-7077 [dostęp 2023-02-19], wersja do pobrania.