Mikołaj Pawłowicz Pac – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mikołaj Pawłowicz Pac
ilustracja
Herb duchownego
Data urodzenia

1570

Data i miejsce śmierci

6 września 1624
Padwa

Miejsce pochówku

monte Rua

Biskup żmudzki
Okres sprawowania

1610-1618

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

9 września 1602[1]

Sakra biskupia

brak danych

Mikołaj Pawłowicz Pac[2] herbu Gozdawa[3] (ur. 1570[4], zm. 6 września 1624 w Padwie[5]) – duchowny rzymskokatolicki, kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w latach 1596-1623[6].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Pawła kasztelana wileńskiego i Reginy Wołłowicz[4]. Od 1602 roku biskup tytularny metoneński[7] i sufragan wileński, od 29 marca 1610 ordynariusz żmudzki[8]. W 1616 roku wyznaczony został senatorem rezydentem[9]. Odszedł ze służby 26 listopada 1618 z powodu złego stanu zdrowia. Później podróżował do Włoch, gdzie zmarł w 1624 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. III, Monasteri 1923, s. 251. (łac.)
  2. Pacowie: materyjały historyczno-genealogiczne / ułożone i wydane przez Józefa Wolffa, Petersburg 1885, s. 58.
  3. Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., t. I, Lipsk 1846, s. 61.
  4. a b Pacowie: materyjały historyczno-genealogiczne / ułożone i wydane przez Józefa Wolffa. pbc.biaman.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-03)]., Petersburg 1885, s. 58.
  5. Pacowie: materyjały historyczno-genealogiczne / ułożone i wydane przez Józefa Wolffa. pbc.biaman.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-03)]., Petersburg 1885, s. 60.
  6. Wioletta Pawlikowska-Butterwick, A ‘Foreign’ Elite? The Territorial Origins of the Canons and Prelates of the Cathedral Chapter of Vilna in the Second Half of the Sixteenth Century, w: Slavonic and East European Review, 92, 1, 2014, s. 71.
  7. Jan Kurczewski, Kościół zamkowy czyli katedra wileńska w jej dziejowym, liturgicznym, architektonicznym i ekonomicznym rozwoju, Nakład i Druk Józefa Zawadzkiego, Wilno 1908, s. 322.
  8. Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. IV, Monasteri 1935, s. 304. (łac.)
  9. Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 133.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]