French
DeutschMichaił Romanow – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
 generał major | |
| Data i miejsce urodzenia | 17 listopada 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 3 grudnia 1941 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1915–1941 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Michaił Timofiejewicz Romanow (ros. Михаил Тимофеевич Романов, biał. Міхаіл Цімафеевіч Раманаў, Michaił Cimafiejewicz Ramanau; ur. 5 listopada?/17 listopada 1891 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 3 grudnia 1941) – radziecki generał major, uczestnik wojny domowej w Rosji, wojny radziecko-fińskiej i II wojny światowej, jeden z dowódców obrony Mohylewa przed Niemcami w 1941 roku.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 17 listopada 1891 roku w Niżnym Nowogrodzie. W 1915 roku podjął służbę w szeregach Armii Imperium Rosyjskiego, w 1918 roku przeszedł do Armii Czerwonej. Brał udział w wojnie domowej w Rosji po stronie bolszewików i w wojnie fińsko-radzieckiej 1939–1940. W 1940 roku otrzymał stopień generała-majora[1].
Po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej w 1941 roku dowodził 172 Dywizją Strzelecką na Froncie Zachodnim. Był jednym z dowódców obrony Mohylewa przed wojskami III Rzeszy, prowadzonej w pełnym okrążeniu, z pomocą części własnej dywizji i oddziałów pospolitego ruszenia. W czasie walk został ciężko ranny i trafił do niemieckiej niewoli. Skierowano go do obozu w Hammelburgu, gdzie zmarł[1].
Odznaczenia i upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Michaił Romanow 9 sierpnia 1941 roku został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru[2]. Jego imieniem została też nazwana jedna z ulic w Mohylewie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Encykłapiedyja... s. 90–91.
- ↑ Романов Михаил Тимофеевич. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-13)]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hienadź Paszkou (red.), Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach, tom 6 Księga 1 Puzieli – Usaja, Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 2001, s. 592, ISBN 985-11-0214-8 (biał.).