French
DeutschMichaił Gołowatow – Wikipedia, wolna encyklopedia
 pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 sierpnia 1949 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1966–1991 |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     | |
Michaił Wasilijewicz Gołowatow (ur. 23 sierpnia 1949, zm. 1 sierpnia 2022[1]) – radziecki i rosyjski oficer.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Michaił Gołowatow urodził się 23 sierpnia 1949 roku w Mukowninie w obwodzie moskiewskim. W 1965 roku wstąpił do moskiewskiego technikum lotniczego im. Nikołaja Godowikowa. Służył w straży pożarnej w Moskwie, od 1972 roku pracował w 7 Zarządzie KGB Rosyjskiej FSRR, a szkolenie odbył w 1973 roku w leningradzkiej szkole KGB[2].
W latach 1965–1971 był członkiem zespołu łyżwiarskiego w klubie Dynamo, w 1969 roku mistrz Moskwy w łyżwiarstwie. Zaocznie ukończył Leninowski Instytut Kultury Fizycznej[2].
W 1974 roku wstąpił do powołanej przez KGB antyterrorystycznej Grupy A, przeszedł drogę od młodszego snajpera do dowódcy jednostki. Od 1979 do 1980 roku służył w Afganistanie, a w listopadzie 1983 roku uczestniczył w akcji antyterrorystycznej na lotnisku w Tbilisi. Od marca do końca kwietnia 1984 roku ponownie służył w Afganistanie, a wkrótce potem został awansowany na zastępcę dowódcy Grupy A i szefa oddziału w Chabarowsku[2]. W 1986 roku ukończył studia na Wyższej Szkole KGB ze specjalnością adwokata.
W styczniu 1991 roku jako dowódca grupy jednostek oddelegowany do Wilna w celu zdobycia wieży telewizyjnej. Po tych zdarzeniach został oficjalnie ogłoszony przez rząd niepodległej Litwy „wrogiem narodu litewskiego”[2]. Jesienią 2010 roku władze Litwy wydały europejski nakaz aresztowania Gołowatowa[3].
Od 23 sierpnia 1991 do 4 lipca 1992 roku dowodził grupą A[2].
Po opuszczeniu armii zaangażowany w działalność prywatnych firm ochroniarskich, założył kilka z nich. W latach 1997–2002 był wiceprzewodniczącym Rady Doradczej FSB. 15 kwietnia 2004 roku został wybrany na prezydenta Federacji Łyżwiarstwa Szybkiego w Moskwie. Członek prezydium Rosyjskiej Federacji Narciarstwa Biegowego. Działacz organizacji kombatanckiej zrzeszającej dawnych żołnierzy jednostki antyterrorystycznej[2].
15 lipca 2011 roku został aresztowany na lotnisku w Wiedniu na podstawie międzynarodowego listu gończego i europejskiego nakazu aresztowania. Litwa zażądała jego ekstradycji[3], ale następnego dnia Gołowatow został zwolniony z aresztu i odleciał do Rosji[4]. Zwolnienie Gołowatowa spowodowało konflikt dyplomatyczny pomiędzy Litwą i Austrią, w którym Litwę poparły Łotwa i Estonia. Służby dyplomatyczne tych trzech państw poskarżyły się na decyzję Austrii do europejskiej komisarz ds. sprawiedliwości i unijnej agendy koordynującej współpracę wymiarów sprawiedliwości Eurojust. Komisarz ds. sprawiedliwości wsparła jednak w sporze władze austriackie, argumentując, że przestępstwa, o które oskarżono Gołowatowa, zostały popełnione przed wejściem w życie procedury europejskiego nakazu aresztowania[3].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Czerwonego Sztandaru (ZSRR)
- Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR)
- Order „Za osobiste męstwo” (Białoruś)
- Medal „Za Odwagę” (ZSRR)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Умер экс-командир «Альфы» Головатов (ros.)
- ↑ a b c d e f Командиры группы «А» [online], Portal weteranów jednostki antyterrorystycznej Grupa A [dostęp 2011-07-16] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-18] (ros.).
- ↑ a b c Agnieszka Filipiak, Bruksela broni Wiednia przed Wilnem [online], Wyborcza.pl, 20 lipca 2011 [dostęp 2011-07-21].
- ↑ Agnieszka Filipiak, Austria zwolniła z aresztu sprawcę masakry Litwinów. Wilno oburzone [online], Wyborcza.pl, 16 lipca 2011 [dostęp 2011-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-19].