Michael Parsons – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michael Parsons
Ilustracja
Michael Parsons (2017)
Reprezentacja

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

3 października 1995
Rockville

Wzrost

170 cm

Konkurencja

Pary taneczne

Partner sportowy

Caroline Green
Poprzednio:
Rachel Parsons
Kristina Rexford

Trener

Aleksiej Kilijakow, Jelena Nowak, Jimmie Manners, Meredith Jones
Poprzednio:
Dmitrij Ilijn, Ramil Sarkulov

Klub

Washington FSC

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

201,44
MŚ 2023

Taniec rytmiczny

80,62
Mistrzostwa czterech kontynentów 2022

Taniec dowolny

122,70
MŚ 2023

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa czterech kontynentów
złoto Tallinn 2022 pary taneczne
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Tajpej 2017 pary taneczne
srebro Debreczyn 2016 pary taneczne
Finał Junior Grand Prix
złoto Marsylia 2016 pary taneczne
brąz Barcelona 2015 pary taneczne

Michael Parsons (ur. 3 października 1995 w Rockville) – amerykański łyżwiarz figurowy, startujący w parach tanecznych z Caroline Green. Mistrz czterech kontynentów (2022), mistrz świata juniorów (2017), zwycięzca finału Junior Grand Prix (2016), medalista zawodów z cyklu Challenger Series, mistrz Stanów Zjednoczonych juniorów (2017) oraz wicemistrz Stanów Zjednoczonych seniorów (2023).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Z Caroline Green[edytuj | edytuj kod]

Caroline Green i Michael Parsons na Skate Canada International 2019
Zawody 19–20 20–21 21–22 22–23 23–24
Międzynarodowe[1]
Mistrzostwa świata 6
Mistrzostwa czterech kontynentów 1 5 6
GP Cup of China 3
GP Gran Premio d’Italia 5
GP NHK Trophy 3
GP Skate America 7 4 4
GP Skate Canada International 7 4 4
CS Autumn Classic International 3
CS Finlandia Trophy 5
CS Lombardia Trophy 5
CS Warsaw Cup 3 3
CS Golden Spin Zagrzeb 3
Lake Placid Ice Dance International 5
Krajowe[1]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 5 4 4 2 4

Z Rachel Parsons[edytuj | edytuj kod]

Rachel i Michael Parsons na Internationaux de France 2018
Zawody 10–11 11–12 12–13 13–14 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19
Międzynarodowe[2]
Mistrzostwa czterech kontynentów 6
GP NHK Trophy 3
GP Rostelecom Cup 7
GP Skate America 9
GP Internationaux de France 5
CS Asian Open Trophy 2
CS Golden Spin Zagrzeb 8
CS Lombardia Trophy 2
CS Memoriał Ondreja Nepeli 2
CS Nebelhorn Trophy 2
Lake Placid Ice Dance International 2 2
Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe[2]
Mistrzostwa świata juniorów 15 8 4 2 1
JGP Finał 6 3 1
JGP w Austrii 6
JGP w Chorwacji 3 2 1
JGP w Czechach 2
JGP w Japonii 1
JGP w Niemczech 1
JGP w Polsce 9
JGP na Słowacji 2 1
Mentor Toruń Cup 2 J
Lake Placid Ice Dance International 1 J 1 J
Igrzyska olimpijskie młodzieży 4
Krajowe[2]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 1 N 4 J 3 J 2 J 2 J 1 J 5 6
Eastern Sectionals 1 N 1 N

Programy[edytuj | edytuj kod]

Caroline Green / Michael Parsons

Sezon Taniec rytmiczny (RD) Taniec dowolny (FD)
2022–23
[3]
2021–22
[4]
  • Hip-hop: The Knowledge – Janet Jackson
  • Jazz: My Lovin' (You're Never Gonna Get It) – En Vogue
  • Hip-hop: Rhythm Nation – Janet Jackson
    choreografia: Jimmie Manners
  • Violin Concerto No. 1 „EsoConcerto” – Ezio Bosso
  • Clouds, The Mind on the (Re)Wind – Ezio Bosso, aranż. Hugo Chouinard
    choreografia: Aleksiej Kilijakow, Jelena Nowak
2020–21
[5]
  • Thoroughly Modern Millie medley:
    • Fokstrot: I Turned The Corner – Gavin Creel, Sutton Foster
    • Quickstep: What Do I Need With Love? – Gavin Creel
      choreografia: Aleksiej Kilijakow, Jelena Nowak
  • Prince medley:
    • Dance 4 Me
    • Nothing Compares 2 U
    • Raspberry Beret
      choreografia: Aleksiej Kilijakow, Jelena Nowak
2019–20
[6]
  • Quickstep: Screw Loose (z musicalu Cry Baby)Adam Schlesinger, David Javerbaum
  • Blues: Baby Baby Baby Baby (z musicalu Thoroughly Modern Millie)Adam Schlesinger, David Javerbaum
    choreografia: Aleksiej Kilijakow, Jelena Nowak

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Competition Results – Caroline GREEN / Michael PARSONS. ISU. [dostęp 2019-09-15]. (ang.).
  2. a b c Competition Results – Rachel PARSONS / Michael PARSONS. ISU. [dostęp 2018-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-19)]. (ang.).
  3. Caroline GREEN / Michael PARSONS: 2022/2023. ISU. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-29)]. (ang.).
  4. Caroline GREEN / Michael PARSONS: 2021/2022. ISU. [dostęp 2021-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-28)]. (ang.).
  5. Caroline GREEN / Michael PARSONS: 2020/2021. ISU. [dostęp 2020-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-23)]. (ang.).
  6. Caroline GREEN / Michael PARSONS: 2019/2020. ISU. [dostęp 2020-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-01)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]