Michael Good – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michael Good

Data i miejsce urodzenia	13 października 1962 Parma (Ohio)
Narodowość	amerykańska
Funkcja	specjalista misji
Łączny czas misji kosmicznych	24 dni 16 godzin 5 minut i 10 sekund
Misje	STS-125, STS-132
Stopień wojskowy	pułkownik United States Air Force
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Michael Timothy Good (ur. 13 października 1962 w Parmie w stanie Ohio) – amerykański astronauta, pilot wojskowy, inżynier, pułkownik United States Air Force.

Wykształcenie i służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

• 1980 – ukończył szkołę średnią (Brecksville High School) w Broadview Heights w Ohio.
• 1984 – został absolwentem University of Notre Dame i uzyskał licencjat w dziedzinie inżynierii lotniczej. Następnie rozpoczął służbę wojskową w stopniu podporucznika.
• 1986–1993 – po uzyskaniu magisterium (na tej samej uczelni i tej samej specjalności) został skierowany do Centrum Taktyki Walki Powietrznej (Tactical Air Warfare Center) w bazie lotniczej Eglin na Florydzie. Brał tam udział w badaniach nad pociskami samosterującymi dalekiego zasięgu. Później, w styczniu 1989 zdobył kwalifikacje pilota myśliwskiego w kalifornijskiej bazie lotniczej Macher. Następnie przeszedł szkolenie uzupełniające dla pilotów myśliwskich oraz w zakresie pilotażu samolotu F-111 w bazach Holloman w Nowym Meksyku i Mt. Home w Idaho. Był również instruktorem ds. uzbrojenia F-111 w 20 skrzydle myśliwskim (20th Fighter Wing) w bazie Upper Heyford w Wielkiej Brytanii.
• 1994 – ukończył Szkołę Pilotów Doświadczalnych Sił Powietrznych (US Air Force Test Pilot School) w kalifornijskiej bazie Edwards, po czym został przydzielony do stacjonującej tam 420 eskadry doświadczalnej. Podczas służby w tej jednostce brał udział w lotach doświadczalnych niewidzialnego dla radarów bombowca B-2.
• 1997 – został przeniesiony do bazy Maxwell w Alabamie. Tam rozpoczął naukę w Kolegium Dowodzenia Siłami Powietrznymi i Sztabu (Air Command and Staff College). Po jego ukończeniu trafił do 46 eskadry wsparcia operacyjnego (46th Operations Support Squadron) w bazie Eglin. Służył w niej do czasu przyjęcia do NASA. Pełnił tam m.in. funkcję oficera ds. testów uzbrojenia samolotu F-15.

Jako pilot wylatał ponad 2100 godzin na 30. typach samolotów.

Praca w NASA i kariera astronauty[edytuj | edytuj kod]

• 2000 – 26 lipca został przyjęty do korpusu astronautów NASA (NASA-18) jako kandydat na specjalistę misji. W sierpniu przystąpił do specjalistycznego szkolenia, w trakcie którego poznał budowę wahadłowców i Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Przeszedł także kurs przetrwania w warunkach ekstremalnych.
• 2002 – zakończył szkolenie podstawowe i został skierowany do Biura Astronautów NASA, gdzie pracował w wydziale zajmującym się rozwojem statków kosmicznych (Advanced Vehicles Branch) oraz wydziale wahadłowców (Space Shuttle Branch).
• 31 października 2006 – został specjalistą misji w załodze STS-125.
• 11–24 maja 2009 – uczestniczył w wyprawie STS-125, wyniesionej na orbitę okołoziemską przez wahadłowiec Atlantis. Jednym z celów misji był remont teleskopu Hubble’a.
• 14–26 maja 2010 – odbył swoją drugą wyprawę kosmiczną. Ponownie był członkiem załogi promu Atlantis, która realizowała zadania kolejnej misji – STS-132.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

• Legia Zasługi
• Meritorious Service Medal – czterokrotnie
• Aerial Achievement Medal – dwukrotnie
• Air Force Commendation Medal
• Air Force Achievement Medal
• Combat Readiness Medal

Wykaz lotów[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• grupy i oddziały astronautów
• alfabetyczna lista astronautów

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Biografia na stronie NASA (ang.)
• Biogram na stronie Spacefacts (ang.)