Michał Szczerba – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michał Szczerba
Ilustracja
Michał Szczerba (2016)
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1977
Warszawa

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

poseł na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2007)

Partia

Platforma Obywatelska

Odznaczenia
Order Honoru (Gruzja)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Michał Szczerba na demonstracji solidarności z Ukrainą w Warszawie (2022)

Michał Roch Szczerba (ur. 14 grudnia 1977 w Warszawie) – polski polityk, samorządowiec i socjolog, poseł na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest synem Kazimierza Szczerby, dwukrotnego medalisty olimpijskiego w boksie (1976 i 1980)[1]. Absolwent XXX Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Śniadeckiego w Warszawie[2]. W 2001 ukończył socjologię na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Jest również absolwentem Europejskiego Studium Finansowania Inwestycji Samorządu Terytorialnego w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (2004)[3].

W 1997 był członkiem założycielem stowarzyszenia Młodzi Konserwatyści AWS. Był asystentem poselskim Franciszki Cegielskiej oraz Bronisława Komorowskiego[4]. W latach 1999–2001 należał do Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. W 2002 wstąpił do Platformy Obywatelskiej. W latach 2000–2007 był radnym, od 2006 do 2007 przewodniczącym rady dzielnicy Wola w Warszawie. W okresie 2002–2007 był wiceprzewodniczącym zarządu krajowego Stowarzyszenia „Młodzi Demokraci”. W 2013 został prezesem Towarzystwa Przyjaciół Woli[5]. Należał do katolickiej organizacji Rycerze Kolumba[6].

W wyborach parlamentarnych w 2007 został wybrany na posła z listy Platformy Obywatelskiej. Kandydując w okręgu warszawskim, otrzymał 2372 głosy (najniższy wynik w tych wyborach umożliwiający uzyskanie mandatu). W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, uzyskując 4137 głosów[7]. W wyborach w 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 4919 głosów[8]. W Sejmie VIII kadencji został zastępcą przewodniczącego Komisji Polityki Senioralnej oraz członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka[3].

16 grudnia 2016, podczas 33. posiedzenia Sejmu VIII kadencji, został wykluczony z obrad przez marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego, co wywołało protest części posłów opozycji, zablokowanie przez nich Sali Posiedzeń i przeniesienie przez marszałka posiedzenia do Sali Kolumnowej[9]. W lutym 2017 poseł złożył w Europejskim Trybunale Praw Człowieka w Strasburgu skargę, podnosząc, że decyzja marszałka o wykluczeniu z obrad jego zdaniem pozbawiła go „możliwości wykonywania mandatu poselskiego i reprezentowania wyborców”[10].

W wyborach w 2019 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, kandydując z ramienia Koalicji Obywatelskiej i otrzymując 13 747 głosów[11]. Ponownie był wiceprzewodniczącym Komisji Polityki Senioralnej oraz członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka[12]. W styczniu 2022 został wybrany na współprzewodniczącego międzyparlamentarnej komisji Ukraina-NATO funkcjonującej w ramach Zgromadzenia Parlamentarnego NATO[13]. W 2023 wraz z Dariuszem Jońskim opublikował książkę pt. Wielkie żniwa. Jak PiS ukradł Polskę, powstałą na podstawie szeroko komentowanych przez media kontroli poselskich, które obaj posłowie przeprowadzili w trakcie IX kadencji Sejmu[14]. W październiku 2023 wybrany na przewodniczącego Zgromadzenia Parlamentarnego NATO[15]. W wyborach w 2023 po raz piąty z rzędu uzyskał mandat poselski, zdobywając 28 653 głosy[16]. W Sejmie X kadencji został przewodniczącym Komisji Śledczej do zbadania legalności, prawidłowości oraz celowości działań, a także występowania nadużyć, zaniedbań i zaniechań w zakresie legalizacji pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 20 listopada 2023 r., zastępcą przewodniczącego Komisji Polityki Senioralnej oraz członkiem Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, a także członkiem Komisji do Spraw Kontroli Państwowej[17].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony gruzińskim Orderem Honoru (2011)[18].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich[edytuj | edytuj kod]

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2007 Platforma Obywatelska Sejm VI kadencji nr 19 2372 (0,38%) T[19]
2011 Sejm VII kadencji 4137 (0,41%) T[7]
2015 Sejm VIII kadencji 4919 (0,45%) T[8]
2019 Koalicja Obywatelska Sejm IX kadencji 13 747 (0,99%) T[11]
2023 Sejm X kadencji 28 653 (1,67%) T[16]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Piotr Witwicki. Jak jesteś kozak, to wygrywasz. Kazimierz Szczerba, bokser, dwukrotny medalista, trener. Michał Szczerba, poseł Platformy Obywatelskiej. „Rzeczpospolita Plus Minus”, s. 10–12, 29–30 grudnia 2018. 
  2. ↑ Michał Szczerba. wprost.pl. [dostęp 2019-01-17].
  3. ↑ a b c Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-08-01].
  4. ↑ Były Prezydent wspiera kandydata do Sejmu. wnp.pl, 18 września 2015. [dostęp 2023-09-18].
  5. ↑ Zarząd Towarzystwa Przyjaciół Woli. warszawska-wola.strefa.pl. [dostęp 2014-09-09].
  6. ↑ Rycerze Kolumba. Tajemniczy zakon z wpływami w polskim Sejmie i Kościele. newsweek.pl, 14 sierpnia 2017. [dostęp 2017-08-14].
  7. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-11-01].
  8. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  9. ↑ Małgorzata Kryszkiewicz. Demokracja kolumnowa. Budżet kolumnowy. „Dziennik Gazeta Prawna”, s. A4, 19 grudnia 2016. 
  10. ↑ Michał Szczerba złożył skargę do ETPC ws. wykluczenia go z obrad Sejmu. interia.pl, 21 lutego 2017. [dostęp 2017-02-21].
  11. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
  12. ↑ Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2023-12-14].
  13. ↑ Michał Wróblewski: Poseł KO Michał Szczerba z ważną funkcją międzynarodową. wp.pl, 25 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-25].
  14. ↑ Wielkie żniwa. Jak PiS ukradł Polskę. znak.com.pl. [dostęp 2023-03-07].
  15. ↑ Jakub Bojakowski: Poseł Szczerba z nową funkcją. Obejmie wysokie stanowisko w organizacji międzyrządowej. wprost.pl, 9 października 2023. [dostęp 2023-10-09].
  16. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  17. ↑ Strona sejmowa posła X kadencji. [dostęp 2023-12-22].
  18. ↑ Chairman of Parliament of Georgia Awards MPs of Sejm of Poland. interpressnews.ge, 23 marca 2011. [dostęp 2011-09-17]. (ang.).
  19. ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2024-04-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Szczerba&oldid=73580919”