Michał Kusiak (astronom) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michał Kusiak
Data i miejsce urodzenia

1986
Żywiec

Zawód, zajęcie

astronom

Michał Kusiak (ur. 1986[1] w Żywcu) – polski astronom, popularyzator nauki. Odkrywca wielu komet i planetoid. Współodkrywca komety długookresowej C/2015 F2 (Polonia).

Jako jeden z rzeszy miłośników astronomii, zaangażowanych w przeszukiwanie komet na zdjęciach dostarczanych przez koronografy misji SOHO i STEREO, odkrył 160 komet, w tym dwutysięczną kometę odnalezioną na zdjęciach sondy SOHO[2].

Od 2012 roku do chwili obecnej współprowadzi wraz z Michałem Żołnowskim, Marcinem Gędkiem i Rafałem Reszelewskim projekt poszukiwań małych ciał Układu Słonecznego z wykorzystaniem zdalnie sterowanego obserwatorium astronomicznego Polonia na pustyni Atakama w Chile. Realizując podobne poszukiwania z Żołnowskim w zdalnym obserwatorium Rantiga zlokalizowanym w pobliżu miejscowości Tincana na pograniczu Toskanii we Włoszech, jest współodkrywcą prawdopodobnie kilkuset nowych planetoid. W lipcu 2022 roku Minor Planet Center uznawał Kusiaka i Żołnowskiego za współodkrywców 23 ponumerowanych planetoid[3].

W 2014 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna na wniosek Rafaela Ferrando i Rafała Reszelewskiego nazwała współodkrytą przez nich planetoidę (376574) Michalkusiak[1].

W 2015 roku finalista plebiscytu Popularyzator Nauki organizowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Polską Agencję Prasową[4][5].

Laureat nagrody Edgara Wilsona za współodkrycie komety C/2015 F2 (Polonia)[6].

Lista komet odkrytych przez M. Kusiaka[edytuj | edytuj kod]

2010[7][edytuj | edytuj kod]

  1. SOHO-1805
  2. SOHO-1809
  3. SOHO-1821
  4. SOHO-1822
  5. SOHO-1823
  6. SOHO-1826
  7. SOHO-1827 (wraz z M.Uchina)
  8. SOHO-1838
  9. SOHO-1845
  10. SOHO-1847
  11. SOHO-1852 (wraz z J.Ruan)
  12. SOHO-1855
  13. SOHO-1857
  14. SOHO-1859
  15. SOHO-1861
  16. SOHO-1862
  17. SOHO-1864
  18. SOHO-1865
  19. SOHO-1868
  20. SOHO-1869
  21. SOHO-1874
  22. SOHO-1878
  23. SOHO-1891 (wraz z Z.Xu)
  24. SOHO-1893
  25. SOHO-1895
  26. SOHO-1897 (wraz z Z.Xu i H.Su)
  27. SOHO-1898
  28. SOHO-1910
  29. SOHO-1911
  30. SOHO-1916
  31. SOHO-1918
  32. SOHO-1920
  33. SOHO-1923
  34. SOHO-1929
  35. SOHO-1939
  36. SOHO-1940
  37. SOHO-1941
  38. SOHO-1942
  39. SOHO-1945
  40. SOHO-1947
  41. SOHO-1949
  42. SOHO-1954
  43. SOHO-1962
  44. SOHO-1964
  45. SOHO-1966
  46. SOHO-1973
  47. SOHO-1974
  48. SOHO-1987
  49. SOHO-1990
  50. SOHO-1992
  51. SOHO-1993
  52. SOHO-1999
  53. SOHO-2000

2011[8][edytuj | edytuj kod]

  1. SOHO-2012 (wraz z M.Uchina)
  2. SOHO-2014
  3. SOHO-2016
  4. SOHO-2018
  5. SOHO-2044
  6. SOHO-2046
  7. SOHO-2051
  8. SOHO-2057
  9. SOHO-2063
  10. SOHO-2073 (wraz z Z.Xu, M.Uchina)
  11. SOHO-2081
  12. SOHO-2082
  13. SOHO-2083
  14. SOHO-2090
  15. SOHO-2091
  16. SOHO-2094
  17. SOHO-2100
  18. SOHO-2126 (wraz z S.Liwo, Z.Xu)
  19. SOHO-2127
  20. SOHO-2133
  21. SOHO-2135 (wraz z Z.Xu)
  22. SOHO-2138 (wraz z S.Schmalz)
  23. SOHO-2143 (wraz z Bo Zhou, Szymon Liwo, Zhijan Xu) osiągnęła ok. -1 magnitudo
  24. SOHO-2144
  25. SOHO-2149
  26. SOHO-2154 (wraz z S.Schmalz)
  27. SOHO-2155
  28. SOHO-2157
  29. SOHO-2161
  30. SOHO-2162
  31. SOHO-2167
  32. SOHO-2168
  33. SOHO-2171
  34. SOHO-2178
  35. SOHO-2187 (wraz z S.Liwo)
  36. SOHO-2188
  37. SOHO-2189
  38. SOHO-2209

Lista odkrytych planetoid z oznaczeniami numerycznymi[edytuj | edytuj kod]

Lp. Numer Nazwa[3] Oznaczenie
tymczasowe 		Data odkrycia Link do bazy MPC,
uwagi
1 392728 Zdzisławłączny 2012 QJ52 21.08.2012 MPC[i]
2 445917 Ola 2012 XF71 5.12.2012 MPC[i]
3 486170 Zolnowska 2012 YX2 10.12.2012 MPC[i]
4 486239 Zosiakaczmarek 2013 BK16 13.12.2012 MPC[i]
5 495181 Rogerwaters 2012 PV19 15.08.2012 MPC[i]
6 495253 Hanszimmer 2013 OC8 30.07.2013 MPC[i]
7 495287 Harari 2013 RW94 11.09.2013 MPC[i]
8 495759 Jandesselberger 2017 BS63 10.02.2013 MPC[i]
9 551231 Żywiec 2013 AT24 4.01.2013 MPC[i]
10 555112 Monika 2013 QS96 30.08.2013 MPC[i]
11 555468 Tokarczuk 2013 YH47 12.09.2013 MPC[i]
12 559521 Sonbird 2015 DM66 8.09.2012 MPC[i]
13 560354 Chrisnolan 2015 FW291 26.11.2013 MPC[i]
14 575195 Carpineti 2011 LG33 6.12.2012 MPC[i]
15 576853 Rafalreszelewski 2012 VS61 16.10.2012 MPC[i]
16 580123 Gedek 2015 BG20 8.09.2012 MPC[i]
17 593195 Lavinaahmed 2015 HR75 6.12.2012 MPC[i]
18 594782 Kacperwierzchos 2017 YV15 2.12.2013 MPC[i]
19 601731 Kukuczka 2013 PV10 3.08.2013 MPC[i]
20 601916 Sting 2013 WJ98 28.11.2013 MPC[i]
21 604001 Iagiellonica 2015 KC7 24.02.2014 MPC[i]
22 606339 Kierpiec 2017 UY13 24.10.2014 MPC[i]
23 606701 Golda 2018 SA16 31.08.2013 MPC[i]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Współodkryta z Michałem Żołnowskim w Rantiga Osservatorio, Tincana.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b (376574) Michalkusiak w bazie Minor Planet Center (ang.)
  2. ↑ Karen C. Fox: SOHO Spots 2000th Comet. nasa.gov, 28 grudnia 2010. [dostęp 2011-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-16)]. (ang.).
  3. ↑ a b NumberedMPs, IAU (ang.)
  4. ↑ Michał Kusiak: miłośnicy astronomii są moim największym odkryciem [online], Nauka w Polsce, 23 listopada 2015 [dostęp 2018-07-12] (pol.).
  5. ↑ Magdalena Kowalska, Astronom Michał Kusiak finalistą konkursu Popularyzator Nauki 2015 [online], Fundacja Uniwersytet Dzieci, 22 listopada 2015 [dostęp 2018-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-12] (pol.).
  6. ↑ Rozmowy Kulturalne: Michał Kusiak [online], BB365, 1 grudnia 2017 [zarchiwizowane z adresu 2018-07-12] (pol.).
  7. ↑ LASCO Kreutz-Sungrazing Comets 2010. navy.mil. [dostęp 2011-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-18)]. (ang.).
  8. ↑ LASCO Kreutz-Sungrazing Comets 2011. navy.mil. [dostęp 2011-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-18)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Kusiak_(astronom)&oldid=72334037”