Michał IV Paflagończyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michał IV Paflagończyk
Ilustracja
Cesarz bizantyński
Okres

od 11 kwietnia 1034
do 10 grudnia 1041

Koronacja

12 kwietnia 1034

Poprzednik

Roman III Argyros

Następca

Michał V Kalafates

Dane biograficzne
Dynastia

macedońska (poprzez małżeństwo)

Data i miejsce urodzenia

1010
Paflagonia

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1041
Konstantynopol

Moneta
moneta
Histamenon Michała IV

Michał IV Paflagończyk (ur. 1010, zm. 10 grudnia 1041) – cesarz bizantyjski od 11 kwietnia 1034, drugi mąż cesarzowej Zoe (współrządzili razem).

Michał pochodził z paflagońskiej rodziny chłopskiej. Jego starszy brat - Jan Eunuch został jednak zarządcą kobiecej części pałacu cesarskiego i przedstawił swojego brata na dworze. Cesarzowa Zoe bardzo polubiła swojego nowego szambelana i oboje otruli podobno jej pierwszego męża - Romana III. Niedługo po tym jak Zoe została wdową, poślubiła Michała 11 kwietnia 1034, a ten współrządził z nią cesarstwem aż do swojej śmierci.

Krótko przed swoją śmiercią, Michał IV nadał swojemu siostrzeńcowi przyszłemu Michałowi V tytuł cezara i adoptował go razem z Zoe. Po buncie Bułgarów i rozgromieniu ich przez Michała, wracał on do Konstantynopola, aby odbyć triumf, ale niespodziewanie zachorował i zmarł po drodze.