Michał Daszek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michał Daszek
	; Michał Daszek w barwach Wisły Płock (2016)
Data i miejsce urodzenia	27 czerwca 1992 ; Tczew
Wzrost	182 cm
Pozycja	prawoskrzydłowy
	Informacje klubowe
Klub	Wisła Płock
Numer w klubie	3
Kariera seniorska
2008–2011	SMS Gdańsk
2011–2014	MMTS Kwidzyn
2014–	Wisła Płock
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 9 stycznia 2023. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa świata
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Daszek (ur. 27 czerwca 1992 w Tczewie^[2]) – polski piłkarz ręczny, prawoskrzydłowy, od 2014 zawodnik Wisły Płock.

Reprezentant Polski, brązowy medalista mistrzostw świata w Katarze (2015), uczestnik igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016). Najlepszy zawodnik i najlepszy skrzydłowy Superligi w sezonie 2018/2019 w barwach Wisły Płock.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Sambora Tczew. Następnie uczeń i zawodnik SMS-u Gdańsk, w którego barwach rozegrał w I lidze 42 mecze i zdobył 198 goli.

W latach 2011–2014 był zawodnikiem MMTS-u Kwidzyn. W Superlidze zadebiutował 4 września 2011 w przegranym spotkaniu z Chrobrym Głogów (23:26), w którym zdobył trzy gole. W ciągu trzech sezonów rozegrał w najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej w barwach MMTS-u 86 meczów, w których rzucił 267 bramek^[3].

W 2014 został zawodnikiem Wisły Płock. W sezonie 2014/2015 rozegrał w Superlidze 30 meczów i zdobył 124 gole^[3], zaś w Lidze Mistrzów, w której zadebiutował 27 września 2014 w wygranym spotkaniu z Beşiktaşem (28:19), wystąpił 12 razy i rzucił 14 bramek^[2]. W sezonie 2015/2016, w którym rozegrał 30 meczów i zdobył 130 goli^[3], był najlepszym strzelcem Wisły w Superlidze. Ponadto w Lidze Mistrzów wystąpił w 16 spotkaniach, w których rzucił 35 bramek^[2].

W sezonie 2016/2017 rozegrał w Superlidze 32 mecze i zdobył 98 goli^[3], a ponadto wystąpił w 14 spotkaniach Ligi Mistrzów, w których rzucił 28 bramek^[2]. W sezonie 2017/2018, w którym rozegrał 30 meczów i zdobył 112 goli^[3], otrzymał nominację do nagrody dla najlepszego skrzydłowego Superligi^[4]. W sezonie 2017/2018 zagrał też w 11 spotkaniach Ligi Mistrzów, w których rzucił 41 bramek^[2]. W sezonie 2018/2019, w którym rozegrał 28 meczów i zdobył 169 goli, zajął 3. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi^[5], a ponadto został wybrany najlepszym zawodnikiem i najlepszym skrzydłowym polskiej ligi^[6]. W sezonie 2018/2019 był ponadto najlepszym strzelcem Wisły Płock w Lidze Mistrzów – w 14 spotkaniach rzucił 60 bramek^[2].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2010 uczestniczył w mistrzostwach Europy U-18 w Czarnogórze, podczas których rozegrał siedem meczów i zdobył 44 gole, co dało mu 9. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców turnieju^[7]. W 2011 wziął udział w otwartych mistrzostwach Europy juniorów w Szwecji – w przegranym meczu o 5. miejsce z Norwegią (23:27) zdobył jedną bramkę^[8]. W 2012 wystąpił na mistrzostwach Europy U-20 w Turcji, podczas których zagrał w siedmiu spotkaniach i rzucił 19 goli^[9].

W reprezentacji Polski zadebiutował 4 kwietnia 2013 w przegranym meczu ze Szwecją (21:28)^[10]. Dwie pierwsze bramki w barwach narodowych rzucił w rozegranym trzy dni później spotkaniu rewanżowym ze Szwecją (22:18)^[11].

W 2015 zdobył brązowy medal podczas mistrzostw świata w Katarze. W turnieju tym wystąpił we wszystkich dziewięciu meczach, rzucając 18 bramek^[12]. W styczniu 2016 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Polsce, w których rozegrał siedem meczów i zdobył 15 goli^[13]. W sierpniu 2016 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (4. miejsce) – wystąpił w ośmiu spotkaniach, zdobywając 33 gole. W 2017 uczestniczył w mistrzostwach świata we Francji, w których był najlepszym strzelcem polskiej reprezentacji – w siedmiu meczach rzucił 26 bramek^[14].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Polski

3. miejsce w mistrzostwach świata: 2015

Indywidualne

Najlepszy zawodnik Superligi: 2018/2019^[6] (Wisła Płock)
Najlepszy skrzydłowy Superligi: 2018/2019^[6] (Wisła Płock)
3. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi: 2018/2019 (169 bramek; Wisła Płock)^[5]

Odznaczenia

Srebrny Krzyż Zasługi (2015)^[15]

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klub	Sezon	Liga	Liga			Puchar Polski			Liga Mistrzów			Razem
Klub	Sezon	Liga	M	B	Śr.	M	B	Śr.	M	B	Śr.	M	B	Śr.
SMS Gdańsk	2009/2010	I liga	21	85	4	–			–			21	85	4
	2010/2011	I liga	21	113	5,4	–			–			21	113	5,4
	Razem		42	198	4,7	–			–			42	198	4,7
MMTS Kwidzyn	2011/2012	Superliga	28	67	2,4	5	13	2,6	–			33	80	2,4
	2012/2013		30	118	3,9	2	8	4	–			32	126	3,9
	2013/2014		28	82	2,9	3	6	2	–			31	88	2,8
	Razem		86	267	3,1	10	27	2,7	–			96	294	3,1
Wisła Płock	2014/2015	Superliga	30	124	4,1	5	22	4,4	12	14	1,2	47	160	3,4
	2015/2016		30	130	4,3	5	17	3,4	16	35	2,2	51	182	3,6
	2016/2017		32	98	3,1	5	10	2	14	28	2	51	136	2,7
	2017/2018		30	112	3,7	2	8	4	11	41	3,7	43	161	3,7
	2018/2019		28	169	6	2	19	9,5	14	60	4,3	44	248	5,6
	Razem		150	633	4,2	19	76	4	67	178	2,7	236	887	3,8
Stan na koniec sezonu 2018/2019^[2]^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ „Przegląd Sportowy” wyd. 5/2023 (19 487), s. 14.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Michał Daszek. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-19]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Michał Daszek. handballnews.pl. [dostęp 2019-08-19].
↑ Nominowani do Gladiatorów 2018. pgnig-superliga.pl, 21 maja 2018. [dostęp 2019-08-19].
↑ ^a ^b Klasyfikacja strzelców – sezon 2018/2019. zprp.pl. [dostęp 2019-08-19].
↑ ^a ^b ^c Gladiatory 2019 rozdane!. zprp.pl, 26 maja 2019. [dostęp 2019-08-19].
↑ Raport z mistrzostw Europy U-18 w Czarnogórze 2010. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-19]. (ang.).
↑ OME: juniorzy na 6. miejscu. zprp.pl, 8 lipca 2011. [dostęp 2019-08-19].
↑ Raport z mistrzostw Europy U-20 w Turcji 2012. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-19]. (ang.).
↑ Pierwsza porażka Polski w el. Euro 2014. zprp.pl, 4 kwietnia 2013. [dostęp 2018-01-18].
↑ Biało-czerwoni zrewanżowali się Szwedom. zprp.pl, 7 kwietnia 2013. [dostęp 2018-01-18].
↑ Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
↑ Raport z mistrzostw Europy w Polsce 2016. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).

[2] Aktualne na: 9 stycznia 2023.

[1] „Przegląd Sportowy” wyd. 5/2023 (19 487), s. 14.

[ehf-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Michał Daszek. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-19]. (ang.).

[hn-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Michał Daszek. handballnews.pl. [dostęp 2019-08-19].

[5] Nominowani do Gladiatorów 2018. pgnig-superliga.pl, 21 maja 2018. [dostęp 2019-08-19].

[a-6] Klasyfikacja strzelców – sezon 2018/2019. zprp.pl. [dostęp 2019-08-19].

[b-7] Gladiatory 2019 rozdane!. zprp.pl, 26 maja 2019. [dostęp 2019-08-19].

[me10-8] Raport z mistrzostw Europy U-18 w Czarnogórze 2010. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-19]. (ang.).

[9] OME: juniorzy na 6. miejscu. zprp.pl, 8 lipca 2011. [dostęp 2019-08-19].

[10] Raport z mistrzostw Europy U-20 w Turcji 2012. eurohandball.com. [dostęp 2019-08-19]. (ang.).

[11] Pierwsza porażka Polski w el. Euro 2014. zprp.pl, 4 kwietnia 2013. [dostęp 2018-01-18].

[12] Biało-czerwoni zrewanżowali się Szwedom. zprp.pl, 7 kwietnia 2013. [dostęp 2018-01-18].

[13] Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).

[14] Raport z mistrzostw Europy w Polsce 2016. eurohandball.com. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).

[15] Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).

[16] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]