Mezzosopran – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mezzosopran – głos żeński pomiędzy sopranem i altem, częściowo obejmujący skalę obu poprzednich, lecz o odmiennej od nich barwie. Wyróżnia się trzy rodzaje:

  • mezzosopran koloraturowy – o skali od g do h2 (wyjątkowo do c3, a nawet – zupełnie wyjątkowo – do d3);
  • mezzosopran liryczny – o skali od g do a2;
  • mezzosopran dramatyczny – o skali od f do g2.

Głos koloraturowy charakteryzuje się dużą biegłością techniczną, jest lekki i ruchliwy.

Głos liryczny jest mniej ruchliwy i ciemniejszy, niż poprzedni, delikatny i ciepły.

Głos dramatyczny jest najmniej ruchliwy, a zarazem najmocniejszy i najciemniejszy z mezzosopranów[1].

Część źródeł wyróżnia tylko dwa rodzaje mezzosopranu: liryczny i dramatyczny[2][3].

Śpiewaczki operowe dysponujące tym głosem[edytuj | edytuj kod]

Przykładowe role[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też kategorię: Mezzosoprany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]