Melika – Wikipedia, wolna encyklopedia

Melika (łac. melicus, z gr. melikós – dotyczący śpiewu, muzyczny) – jeden ze składników melodii, dobór interwałów bez uwzględnienia rytmu.

Dobór dźwięków (interwałów) zależy od przyjętego systemu tonalnego, w związku z tym wyróżnia się rodzaje struktur melicznych:

• premodalne (pentatonika i inne skale pierwotne),
• modalne (skale modalne),
• funkcyjno-harmoniczne (system dur-moll).

Badania porównawcze różnych struktur melicznych mają zastosowanie też w pracach etnograficznych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Mała encyklopedia muzyki, Stefan Śledziński (red. naczelny), PWN, Warszawa 1981, ISBN 83-01-00958-6
• Słowniczek muzyczny, Jerzy Habela, s. 110, PWM, Kraków 2002, ISBN 83-224-0336-4