Medal Honorowy za Przedsiębiorczość i Talent – Wikipedia, wolna encyklopedia

Medal Honorowy za Przedsiębiorczość i Talent
Eremedaille voor Voortvarendheid en Vernuft
Awers
Awers i rewers wszystkich stopni
Baretka
Baretka złotego medalu
Baretka
Baretka srebrnego medalu
Baretka
Baretka brązowego medalu
Ustanowiono

19 marca 1905
zref. 30 listopada 1969

Wydano

34 medale (do 2012 r.)

Powyżej

Medal Honorowy za Sztukę i Naukę

Poniżej

Order Korony

Architekt Pierre Cuypers z medalem na szyi oraz insygniami orderów.

Medal Honorowy za Przedsiębiorczość i Talent (niderl. Eremedaille voor Voortvarendheid en Vernuft) – niezwykle rzadkie holenderskie odznaczenie należące do Orderu Domowego dynastii orańskiej ustanowione 19 marca 1905 w trzech stopniach: złotym, srebrnym i brązowym. Po reformie tego orderu z 30 listopada 1969 przyznawany jedynie w stopniu złotym.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Medal ma średnicę 50 mm i noszony jest na wstędze na szyi o szer. 55 mm (w przypadku kobiet – na kokardzie). Na awersie znajduje się wizerunek profilu głowy fundatora – królowej Wilhelminy Oranje-Nassau, a na rewersie wybito herb z trąbą Księstwa Oranii, otoczony u góry dewizą orderu „JE MAINTIENDRAI” („zachowam”), a u dołu inskrypcją „VOOR VOORTVARENDHEID EN VERNUFT” („za przedsiębiorczość i talent”).

Odznaczeni[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni Medalem Honorowym za Przedsiębiorczość i Talent.

W latach 1905–1969 przyznano jedynie 5 medali złotych, 16 medali srebrnych i 1 medal brązowy, a w latach 1969–2012 jeszcze 12 medali złotych.

Wśród odznaczonych znaleźli się m.in. przedsiębiorca Frits Philips, premier Joop den Uyl i premier Dries van Agt.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Antti Ruokonen: Knights of Orange. Orders of the Netherlands. Vaasa: 2015, s. 271-276, 304-308.