Mech (zespół muzyczny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mech

Mech podczas koncertu w klubie Fonobar (2013)
Inne nazwy	WHB United
Rok założenia	1977
Pochodzenie	Warszawa  Polska
Gatunek	hard rock, heavy metal[1], rock symfoniczny, rock progresywny, rock
Aktywność	1974-1986, od 2004
Wydawnictwo	Pronit, Polton, Agencja Artystyczna MTJ, Metal Mind Productions, GAD Records
Powiązania	Armagedon
Współpracownicy
Filip Holszański, Tomasz Stańko, Tomasz Szukalski
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mech – polski zespół muzyczny, wykonujący obecnie muzykę z pogranicza hard rocka i heavy metalu^[1].

Historia zespołu[edytuj | edytuj kod]

Oficjalnie Mech (pierwotnie jako Zjednoczone Siły Natury „Mech”) powstał w 1977 roku w Warszawie z inicjatywy Macieja Januszki i Roberta Milewskiego, którzy poznali się na początku lat 70., będąc uczniami VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie^[2]. Lecz tak naprawdę początki działalności zespołu sięgają roku 1974 i wówczas do grona założycieli Mechu należałoby dodać kolejnego ucznia LO im. T. Reytana – Janusza Łakomca, który wraz z Januszką (w tym czasie obydwaj byli już studentami) dał mu początek, a do których we wrześniu 1974 r. dołączył Milewski^[2]. Do 1977 roku zespół Mech, początkowo używający nazwy WHB United – związany był z klubem Politechniki Warszawskiej – „Mechanik” (od którego wziął swoją nazwę), w latach 1977–1979 – z klubem Hybrydy, a od 1979 – z klubem Riviera-Remont^[2]. W listopadzie 1975 roku grupa wzięła udział w Mokotowskiej Młodzieżowej Jesieni Muzycznej, gdzie zdobyła główną nagrodę i wystąpiła podczas rozdania nagród w warszawskim Teatrze Rozmaitości^[2]. Początkowo zespół działał w składzie: Maciej Januszko – śpiew, gitara; Robert Milewski vel Millord – śpiew, instrumenty klawiszowe; Janusz Łakomiec – gitara; Krzysztof Fijałkowski – gitara basowa; Adam Lewandowski – perkusja (później m.in. Air Condition)^[2].

Debiut Mechu na dużej scenie miał miejsce w 1979 roku, podczas Pop Session w Sopocie i zakończył się sukcesem^[2]. Był to przełom, dzięki któremu kwintet zaistniał w świadomości słuchaczy, jak również organizatorów imprez muzycznych^[2]. Od tego momentu formacja regularnie koncertowała na najważniejszych imprezach rockowych w kraju, takich jak m.in.: Rock w Roku Dziecka (1979)^[3], Międzynarodowa Wiosna Estradowa w Poznaniu (1980), Festiwal Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie (1980), kolejna edycja festiwalu Pop Session (1980)^[2], czy Rock na Wyspie we Wrocławiu (1981)^[3]. W sierpniu 1980 roku z nową sekcją rytmiczną, którą tworzyli: Andrzej Nowicki – gitara basowa (w zespole 1979-04.1981; później Perfect) i Janusz Domański – perkusja (w zespole 07.1979-02.1981; później ZOO^[4]), zespół zarejestrował swojego pierwszego singla dla Tonpressu na którym znalazły się kompozycje Ogród snów i Romantic Blues, a także sesję nagraniową w Programie III P. R., w wyniku której powstał ok. 40-minutowy materiał^[2], który został wydany na płycie dopiero w 2016 roku – nakładem wytwórni GAD Records^[2][5]. Mech grał wówczas muzykę, którą można sklasyfikować jako rock symfoniczny, zaś sztandarowym utworem formacji w tym okresie była kompozycja pt. Atlantis Suite^[2]. W pierwszych dniach stycznia następnego roku został nagrany drugi singiel formacji, zawierający utwory Królewski Poker / TV Super Star (Tonpress, 1981)^[2].

Również w styczniu 1981 roku, muzycy z gościnnym udziałem czołowego polskiego trębacza jazzowego Tomasza Stańki, zrealizowali program telewizyjny pt. Atlantis Suite, gdzie zaprezentowali utwory: Atlantis Suite, Romantic Blues, Przemiana materii i TV Super Star^[2]. W lutym 1981 r. w Teatrze Małym w Warszawie z ponownym udziałem Stańki, zespół zaprezentował spektakl pt. Podróże Guliwera, gdzie jako pierwszy krajowy wykonawca wykorzystał w nim lasery i kompletną kwadrofoniczną aparaturę nagłaśniającą^[2]. Widowisko sfilmowano i wyemitowano w Telewizji Polskiej^[2]. Od lutego 1981 roku w skład grupy wchodzili: Januszko (od tego momentu zaczął grać na basie)^[5], Łakomiec, Milewski i Andrzej Dylewski – perkusja, instrumenty perkusyjne^[2]. W tym składzie Mech nagrał premierowe kompozycje na swój trzeci singiel Kaskader / Tir (PolJazz, 1982)^[6], a także dwa longplaye: Bluffmania (Pronit; nagrano: czerwiec-lipiec 1982) i Tasmania (Polton; nagrano: grudzień 1982-styczeń 1983) – obydwa ukazały się w roku 1983^[2].

W lutym 1982 roku Mech wystąpił razem z Kombi i Exodusem na prestiżowym koncercie w Sali Kongresowej^[2]. Czasy oraz sytuacja w kraju zmieniały się – stan wojenny i boom rockowy w Polsce, wymusiły zmianę stylu formacji, która odeszła od grania rocka progresywnego, podążając teraz w kierunku cięższej i łatwiejszej w odbiorze muzyki rockowej^[2]. Skrócono także nazwę zespołu do jednego, podstawowego wyrażenia „Mech”^[2]. Z nowym materiałem, w efektownej oprawie świetlnej i pirotechnicznej, zespół zaprezentował się jako gwiazda na festiwalu jarocińskim w roku 1983^[2]. W 1984 roku zaś, pojawił się w filmie Pawła Karpińskiego pt. To tylko rock, wykonując utwór Brudna muzyka^[2]. Mech nadal sporo koncertował – jednym ze stałych miejsc jego występów był Berlin Zachodni^[2]. W tym samym roku odszedł jeden z liderów grupy – Robert Milewski, zaś do Januszki i Łakomca dołączyli – gitarzysta Marcin „Samba” Otrębski i perkusista Wiesław Gola^[2]. W 1985 roku Mech przekazał do prezentacji radiowej utwór pt. Samosierra, który miał być zapowiedzią nowego albumu zatytułowanego Mechmania^[2].

Zespół zawiesił działalność w 1986 roku^[2], przekształcając się w grupę akompaniującą Jackowi Skubikowskiemu^[7]. W tym charakterze wziął udział w kolejnych nagraniach studyjnych, telewizyjnych i koncertach artysty^[7]. Do swojej nazwy powrócił w roku 2004, kiedy to reaktywował się z inicjatywy Jurka Owsiaka i Janusza „Kosy” Kosińskiego. Zespół wystąpił na festiwalu Przystanek Woodstock, a także nagrał ścieżkę dźwiękową do gry komputerowej Painkiller. W nowym składzie oprócz Macieja Januszki (śpiew), znaleźli się: Piotr „Dziki” Chancewicz – gitary (ex Syndia, Agency, BO-Session, Dogbite); Krzysztof Najman – gitara basowa (ex Closterkeller, Tadeusz Nalepa, John Porter Band, Virgin); Piotr „Posejdon” Pawłowski – perkusja (ex Closterkeller, John Porter Band, Virgin).

Jesienią 2005 ukazała się pierwsza po reaktywacji płyta, na której usłyszeć można kilka starych utworów w nowych aranżacjach oraz nowe, utrzymane w konwencji hard i heavy rocka. Na płycie znalazły się także teledyski do utworów „Painkiller” i „Nie widzieć nic”.

Mech koncertował na największych festiwalach i wydarzeniach kulturalnych w kraju, jak: Przystanek Woodstock, Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy w Warszawie, Hunterfest, Metal Hammer Festival, oraz u boku takich wykonawców jak Korn, Black Label Society, Soulfly czy Heaven and Hell. 5 listopada 2008 grupa wystąpiła u boku grupy Uriah Heep^[8]. 10 sierpnia 2011 zespół m.in. wraz z Judas Priest wziął udział w kolejnym Metal Hammer Festival.

W latach 2012–2014 grupa wydała kolejno trzy albumy: ZWO (album studyjny z premierowymi kompozycjami i nową wersją utworu „Popłoch”)^[9][10], Mechmania (album koncertowy DVD)^[11] i kompilację X podsumowującą 10 lat działalności zespołu po reaktywacji. Na albumie kompilacyjnym znalazł się również nowy utwór pt. „To on, to on, to on”^[12][13].

W 2016 ukazała się płyta z archiwalnymi nagraniami z pierwszego okresu działalności grupy pt. Zjednoczone Siły Natury Mech^[5][14].

W 2019 miała miejsce premiera reedycji drugiej płyty zespołu – Tasmania. Płyta po raz pierwszy ukazała się na nośniku CD i została wzbogacona o utwór „Samosierra” (nagrany w 1984 roku) i kilka na nowo zmiksowanych piosenek z podstawowej wersji albumu^[15].

Choć zespół nigdy nie ogłosił zawieszenia ani zakończenia swojej działalności, obecnie nie koncertuje, ani nie wydaje nowych albumów.

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Skład zespołu[edytuj | edytuj kod]

• Maciej Januszko – śpiew
• Piotr „Dziki” Chancewicz – gitara
• Tomasz „Sooloo” Solnica – gitara basowa
• Paweł „Rekin” Jurkowski – perkusja

Byli członkowie[edytuj | edytuj kod]

• Robert „Lor” Milewski vel Millord – śpiew, instrumenty klawiszowe
• Janusz Łakomiec – gitara, śpiew
• Marcin „Samba” Otrębski – gitara
• Krzysztof Fijałkowski – gitara basowa
• Andrzej Nowicki – gitara basowa, śpiew
• Adam Lewandowski – perkusja
• Janusz Domański – perkusja
• Andrzej Dylewski – perkusja
• Wiesław Gola – perkusja
• Krzysztof Najman – gitara basowa
• Piotr „Posejdon” Pawłowski – perkusja

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

Kompilacje

Single

Notowane utwory

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Strona oficjalna zespołu MECH. mech.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-31)]. (pol.)