Mauritz von Wiktorin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mauritz von Wiktorin
Ilustracja
Gen. Mauritz von Wiktorin (z lewej), gen. Heinz Guderian i kombryg Siemion Kriwoszein odbierają w 1939 paradę zwycięstwa Wehrmachtu i Armii Czerwonej w Brześciu
generał piechoty generał piechoty
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1883
Hainburg an der Donau, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 1956
Norymberga, Republika Federalna Niemiec

Przebieg służby
Lata służby

1904–1935
1938–1944

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Bundesheer
Wehrmacht

Jednostki

20 Brygada Kawalerii
20 Dywizja Piechoty
XXVIII Korpus[1]

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza)

Mauritz von Wiktorin (ur. 13 sierpnia 1883 w Heinburgu, zm. 16 sierpnia 1956 w Norymberdze) – austriacki wojskowy, generał piechoty Wehrmachtu, uczestnik I i II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę wojskową rozpoczął w 1903 roku w armii austro-węgierskiej, z którą brał udział w I wojnie światowej. Służył jako oficer sztabowy w 20 Brygadzie Kawalerii stacjonującej w Krakowie. W 1918 roku został awansowany na stopień majora. Po rozpadzie Austro-Węgier służbę wojskową kontynuował w armii austriackiej i Wehrmachcie. W 1932 roku został awansowany na stopień generała.

W latach 1938-1940 dowodził 20 Dywizją Piechoty, z którą uczestniczył w 1939 roku w ataku na Polskę[2]. Razem z kombrig. Siemionem Kriwoszejnem i gen. Heinzem Guderianem 22 września 1939 roku odbierał wspólną defiladę wojsk Armii Czerwonej i Wehrmachtu po zdobyciu twierdzy Brześć[3]. Następnie został dowódcą XXVIII Korpusu Armijnego z którym do 30 stycznia 1942 roku uczestniczył w działaniach bojowych na terytorium ZSRR[4], skąd po przeniesieniu został mianowany dowódcą XIII Okręgu Wojskowego (Wehrkreis XIII). Po zamachu na Hitlera zwolniony ze służby 30 listopada 1944 roku[5].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • podporucznik (1.09.1903)
  • porucznik (1.11.1909)
  • kapitan (1.05.1914)
  • major (1.11.1918)
  • podpułkownik (1921)
  • pułkownik (1927)
  • generał (1932)[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Bishop 2009 ↓, s. 118.
  2. ↑ Grabowski 1995 ↓, s. 200.
  3. ↑ TVP Info - najnowsze informacje z kraju i ze świata, wideo, transmisje on-line i relacje na żywo. | TVP INFO [online], tvp.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  4. ↑ XXVIII. Armeekorps - Lexikon der Wehrmacht [online], lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2024-04-24].
  5. ↑ Austro-Hungarian Army - Mauritz von Wiktorin [online], austro-hungarian-army.co.uk [dostęp 2024-04-24].
  6. ↑ Austro-Hungarian Army - Mauritz von Wiktorin [online], austro-hungarian-army.co.uk [dostęp 2024-04-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chris Bishop: Niemiecka piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11-428-9.
  • Stanisław Grabowski: Na straży Pomorza 1919 - 1939. Warszawa: 1995. ISBN 978-83-903001-2-2.
  • Wiktorin, von, Mauritz. (ang.).
  • Walther-Peer Fellgiebel (2000). Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945. Friedburg: Podzun-Pallas. ISBN 3-7909-0284-5.
  • Veit Scherzer (2007). Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives (in German). Jena: Scherzers Miltaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mauritz_von_Wiktorin&oldid=73592630”