Maud (królowa Norwegii) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maud
Ilustracja
Wizerunek herbu
podpis
Królowa Norwegii
Okres

od 1905
do 1938

Jako żona

Haakona VII

Koronacja

22 czerwca 1906

Poprzedniczka

Zofia Wilhelmina Nassau

Następczyni

Sonja Haraldsen

Dane biograficzne
Dynastia

Koburgowie

Data i miejsce urodzenia

26 listopada 1869
Londyn

Data i miejsce śmierci

20 listopada 1938
w Londynie

Miejsce spoczynku

w twierdzy Akershus

Ojciec

Edward VII

Matka

Aleksandra

Mąż

Haakon VII

Dzieci

Olaf

Odznaczenia
Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Order Korony Indii Order Świętego Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania) Order Wiktorii i Alberta (Wielka Brytania) ODP Edwarda VII ODP Jerzego VI Krzyż Królewskiego Czerwonego Krzyża

Maud z Walii, właśc. ang.: Maud Charlotte Mary Victoria of Wales (ur. 26 listopada 1869 w Londynie, zm. 20 listopada 1938 tamże) – księżniczka Zjednoczonego Królestwa, królowa Norwegii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w brytyjskiej rodzinie królewskiej, była wnuczką królowej Wiktorii, córką księcia Walii, późniejszego króla Edwarda VII i jego żony, księżniczki duńskiej Aleksandry.

22 lipca 1896 Maud wyszła za mąż za swojego brata wujecznego (był synem starszego brata matki Maud), księcia Danii i Norwegii Carla Glücksburga. Jej ojciec z tej okazji sprezentował jej Appleton House w majątku Sandringham House jako wiejską rezydencję w czasie jej przyszłych odwiedzin ojczyzny. Tam 2 lipca 1903 przyszedł na świat jedyny syn pary – książę Alexander Edward Christian Frederik Glücksburg (przyszły król jako Olaf V). Książę Carl był oficerem w duńskiej marynarce i do 1905 razem z rodziną mieszkał głównie w Danii. W czerwcu 1905 norweski parlament rozwiązał unię szwedzko-norweską (trwającą od ponad 100 lat) i zaproponował tron Norwegii księciu Carlowi. W listopadzie plebiscyt wśród ludności potwierdził propozycję i Carl przyjął imię Haakon VII, a jego syn – Olaf.

Maud z mężem i synem

22 czerwca 1906 Maud została wraz z mężem koronowana na królową i króla Norwegii w katedrze Nidaros w Trondheim. Była pierwszą królową Norwegii od 1319, która nie była równocześnie królową Danii lub Szwecji. O ile mąż Maud z łatwością przystosował się do nowej sytuacji, o tyle królowa zupełnie sobie z nią nie radziła. W rzeczy samej, życie na norweskim dworze było bardzo surowe. Przyzwyczajona do przepychu i zbytku monarchii angielskiej i pałacowego komfortu, królowa Maud nudziła się na dworze, na którym nie było szlachty, nie było więc też wielu balów i rozrywek. Bardzo szybko popadła w głęboką depresję.

Królowa Maud nigdy nie przestała kochać ojczystego kraju, jednak szybko zaczęła wypełniać obowiązki królowej Norwegii. Działała charytatywnie, zajmowała się dziećmi i zwierzętami. Wspierała też muzyków i innych artystów. Była podziwiana jako znawczyni mody, jej stroje odznaczały się wyjątkowym szykiem (były wystawiane w Muzeum Wiktorii i Alberta w 2005). Ostatni raz wystąpiła publicznie na koronacji swojego bratanka, Jerzego VI, w maju 1937 w Westminster.

Królowa Maud zmarła w 1938 w Wielkiej Brytanii na zawał serca i była opłakiwana przez cały naród. Na jej cześć nazwano norweski fragment AntarktydyZiemią Królowej Maud. Była najdłużej żyjącym dzieckiem Edwarda VII i królowej Aleksandry. Została pochowana w krypcie królewskiej w twierdzy Akershus.