Marzyca czarniawa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marzyca czarniawa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

ciborowate

Rodzaj

marzyca

Gatunek

marzyca czarniawa

Nazwa systematyczna
Schoenus nigricans L.
Sp. pl. 1:43. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Marzyca czarniawa (Schoenus nigricans L.) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych (Cyperaceae).

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Gatunek kosmopolityczny[4]. W Polsce znany z kilkunastu stanowisk, skupionych głównie na Pojezierzu Myśliborskim[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiatostan
Pokrój
Roślina gęstokępkowa.
Łodyga
Do 40 cm wysokości.
Liście
Niewiele krótsze od łodyg.
Kwiaty
Zebrane w 5-10, 2-3-kwiatowych kłosów, te z kolei zebrane w główkę. Czarnobrunatna podsadka znacznie dłuższa od główki. Przysadki czarnobrunatne, piłkowane na grzbiecie. Okwiat złożony z 3-5 szczecinek[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na węglanowych torfowiskach niskich. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Gatunek charakterystyczny zespołu Orchido-Schoenetum nigricantis[7]. Liczba chromosomów 2n = 54, 55[8].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.

Kategorie zagrożenia gatunku:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-17] (ang.).
  3. Schoenus nigricans, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Schoenus nigricans na eMonocot [dostęp 2013-11-02].
  5. Z. Szeląg 2001. Marzyca czarniawa. s. 487-488. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
  6. W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  8. Schoenus nigricans na Flora of North America [dostęp 2013-12-12].
  9. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  10. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  11. Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.