Mary Anderson (wynalazczyni) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mary Anderson

Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1866[1] Burton Hill
Data i miejsce śmierci	27 czerwca 1953[1] Monteagle, Hranstwo Marion, Tennessee[2]
Zawód, zajęcie	wynalazca
Multimedia w Wikimedia Commons

Mary Anderson (ur. 19 lutego 1866, zm. 27 czerwca 1953) – amerykańska bizneswoman, wynalazczyni, twórczyni wycieraczek samochodowych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mary Anderson urodziła się na plantacji Burton Hill w Hrabstwie Greene w 1866 roku. W 1869 roku przeniosła się z matką i siostrą do Birmingham w stanie Alabama. Od 1883 roku mieszkała we Fresno w Kalifornii, gdzie prowadziła do 1898 roku ranczo i winnicę^[3]. W 1902 roku wróciła do Birmingham, gdzie mieszkała wymagająca opieki ciotka. Po śmierci ciotki Anderson i jej rodzina odziedziczyli dużą ilość pieniędzy. Z części spadku Anderson wybrała się w 1902 roku na wycieczkę do Nowego Jorku^[3].

W czasie wyjazdu do Nowego Jorku Mary Anderson zauważyła, że kierowcy muszą w czasie opadów atmosferycznych wychylać się przez okno by móc obserwować drogę, a także często zatrzymywać się i wysiadać w celu oczyszczenia przedniej szyby. Wpadła wówczas na pomysł opracowania wycieraczek obsługiwanych z wnętrza pojazdu, a w 1903 roku opatentowała swój wynalazek^[1]. Udzielona jej ochrona patentowa była ważna przez 17 lat. Już po dwóch latach sprzedała swój patent kanadyjskiemu producentowi, ten jednak nie odniósł sukcesu rynkowego^[3]. Początkowo wycieraczki nie zdobyły dużej popularności, gdyż obawiano się, że będą rozpraszać kierowców^[4]. Ich popularność wzrosła na początku lat 20., po wynalezieniu wycieraczek elektrycznych (1921). W 1917 roku Charlotte Bridgwood jako pierwsza opracowała wycieraczki automatyczne^[4].

Mary Anderson budowała też i zarządzała apartamentowcem w Birmingham^[1].

Zmarła w 1953 roku^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]