Martin Rolinski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Martin Rolinski
Ilustracja
Imię i nazwisko

Martin Andrzej Rolinski

Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1982
Göteborg

Pochodzenie

polskie

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarz

Aktywność

od 2002

Strona internetowa

Martin Andrzej Rolinski (ur. 23 czerwca 1982 w Göteborgu) – szwedzki piosenkarz, były wokalista zespołu Bodies Without Organs (zwanego też BWO).

Dzieciństwo i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Martin Rolinski wychował się w Göteborgu jako syn Polaków – jego matka pochodzi z Bydgoszczy, a jego ojciec z Białegostoku i Warszawy. Mówi płynnie po polsku[1].

Uczęszczał do szkoły katolickiej, gdzie ujawnił swój talent jako tenisista. Musiał jednak zakończył treningi przed rozpoczęciem studiów. Miał do wyboru przyjęcie stypendium sportowego umożliwiającego naukę w Stanach Zjednoczonych albo studia na Uniwersytecie Technicznym Chalmersa w Göteborgu. Ostatecznie wybrał studia na kierunku inżynierii maszynowej ze specjalizacją z ekonomii[1].

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Martin Rolinski podczas koncertu w ramach Stockholm Pride w 2007

Martin Rolinski rozpoczął swoją karierę muzyczną w 2002, kiedy to w wyniku zakładu ze znajomymi wziął udział w przesłuchaniu do talent show Popstars. Dostał się do finału, ale ostatecznie został wyeliminowany w trakcie programu. Przeprowadził się wówczas do Sztokholmu, gdzie poznał Andersa Hanssona, który produkował utwory dla Alexandra Barda. W 2003 poznał Barda, który zaproponował mu dołączenie do jego nowego zespołu o nazwie Bodies Without Organs. W 2004 do składu dołączyła Marina Schiptjenko[1].

W 2004 zespół Bodies Without Organs zadebiutował singlem „Living in a Fantasy”[2], który stał się szeroko znany w Europie. W 2005 muzycy wzięli udział w szwedzkich eliminacjach eurowizyjnych Melodifestivalen 2005 z piosenką „Gone”[3], z którą nie zakwalifikowali się do finału[4]. W marcu tego samego roku wydali swój debiutancki album zatytułowany Prototype[5].

W 2006 zespół Bodies Without Organs zaczął występować pod skróconą nazwą – BWO. W tym samym roku muzycy ponownie wzięli udział w Melodifestivalen, tym razem z piosenką „Temple of Love”[6]. Na początku marca wystąpili w trzecim półfinale selekcji i z drugiego miejsca zakwalifikowali się do finału[7], w którym zajęli ostatecznie 2. miejsce, przegrywając jedynie z Carolą[8]. Ich utwór „Temple of Love” dotarł do 1. miejsca szwedzkiej listy przebojów. W kwietniu został wydany ich nowy album studyjny zatytułowany Halcyon Days[9], w tym samym roku ukazała się także ich pierwsza płyta z remiksami zatytułowana Halcyon Nights, na której znalazły się przeróbki utworów z dwóch pierwszych krążków zespołu[10].

W 2007 wystąpili na koncercie The Tall Ships’ Races 2007 w Szczecinie przed ponad ćwierć milionem widzów oraz podpisali kontrakt płytowy z wytwórnią Universal Music Polska[1]. W tym samym roku ukazała się ich trzecia płyta studyjna zatytułowana Fabricator[11]. Rok później zgłosili się do udziału w eliminacjach eurowizyjnych Melodifestivalen 2008 z utworem „Lay Your Love on Me”[12]. Pod koniec lutego zaprezentowali go w drugim półfinale selekcji i zakwalifikowali się do finału[13], w którym wystąpili jako jeden z faworytów, jednak zajęli ostatecznie trzecie miejsce za Sanną Nielsen i zwyciężczynią – Charlotte Perrelli[14]. W 2009 premierę miał ich czwarty album studyjny zatytułowany Big Science[15].

W 2013 jako solista zgłosił się do udziału w eliminacjach Melodifestivalen 2013 z piosenką „In And Out of Love”[16]. W lutym wystąpił w trzecim półfinale selekcji i z trzeciego miejsca awansował do rundy dogrywkowej, z której nie przeszedł do finału[17].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

20 września 2008 ożenił się ze swoją narzeczoną – Katariną Jansson.

Albumy studyjne wydane z BWO[edytuj | edytuj kod]

  • Prototype (2004)
  • Halcyon Days (2006)
  • Halcyon Nights (2006; album z remiksami)
  • Fabricator (2007)
  • Big Science (2009)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Magdalena Kaczanowska: Kim jest Martin Roliński?. poloniainfo.se, 2008-02-08. [dostęp 2015-08-03].
  2. Bodies Without Organs – Living In A Fantasy. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  3. Bodies Without Organs – Gone. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  4. SWEDISH SEMI-FINALS 2005. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  5. Bodies Without Organs – Prototype. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  6. BWO* – Temple Of Love. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  7. SWEDISH SEMI-FINALS 2006. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  8. SWEDISH NATIONAL FINAL 2006. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  9. BWO* – Halcyon Days. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  10. BWO* – Halcyon Nights. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  11. BWO* – Fabricator. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  12. BWO* – Lay Your Love On Me. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  13. SWEDISH SEMI-FINALS 2008. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  14. SWEDISH NATIONAL FINAL 2008. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  15. BWO* – Big Science. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  16. Martin Rolinski – In And Out Of Love. www.discogs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).
  17. SWEDISH SEMI-FINALS 2013. www.natfinals.50webs.com. [dostęp 2015-08-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]