Mars 6 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mars 6
Ilustracja
Inne nazwy

M-73 No.50P

Zaangażowani

 ZSRR

Indeks COSPAR

1973-052A

Rakieta nośna

Proton K/D

Miejsce startu

Bajkonur, Kazachska SRR

Cel misji

Mars

Orbita (docelowa, początkowa)
Okrążane ciało niebieskie

Słońce

Perycentrum

1,01 au[1]

Apocentrum

1,67 au[1]

Okres obiegu

567 dni[1]

Nachylenie

2,2[1]°

Mimośród

0,246[1]

Czas trwania
Początek misji

5 sierpnia 1973 (17:45:48 UTC)

Data lądowania

12 marca 1974

Wymiary
Masa całkowita

3260[1] kg

Masa aparatury naukowej

lądownik: 635[1] kg

Mars 6 (ros. Марс 6) – radziecka sonda międzyplanetarna wysłana w ramach programu Mars. Należała do typu M -73, podobnie jak trzy inne wystrzelone w 1973 roku sondy: Mars 4, Mars 5 i Mars 7.

Cel misji[edytuj | edytuj kod]

Wejście na orbitę Marsa i lądowanie na jego powierzchni.

Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]

Start sondy o masie 3260 kg miał miejsce 5 sierpnia 1973 roku z kosmodromu Bajkonur. 12 marca 1974 sonda dotarła do Marsa. W odległości 48 000 km od planety oddzielił się od niej lądownik, który osiągnął powierzchnię Czerwonej Planety. Opadł na terenie wyżynnym, na wschodnim skraju Mare Erytreum w punkcie o współrzędnych areograficznych: 24° szerokości południowej i 25° stopni długości zachodniej. Był to trzeci próbnik radziecki, który dotarł do Marsa. W czasie przelotu przez atmosferę planety jako pierwszy obiekt dokonał bezpośrednich pomiarów jej parametrów. W momencie lądowania doznał niestety awarii, o czym świadczyło przerwanie łączności. Pomimo tego niepowodzenia uzyskano wiele ważnych informacji o otoczeniu, atmosferze i powierzchni planety[2]. Człon Marsa 6, który pozostał po oddzieleniu lądownika minął planetę w odległości 1600 km, dążąc w dalsze rejony Układu Słonecznego. W próbniku zrealizowano trzy eksperymenty francuskie: Stéréo V, Gémeaux S i Gémeaux T.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Mars 6. [w:] NSSDC Master Catalog [on-line]. NASA. [dostęp 2013-09-23]. (ang.).
  2. Astronautyka”. 73 (4), s. 17-18, 1974. Wrocław: Ossolineum. ISSN 0004-623X. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]